NC Yuri Crispy Y [1]

“ทำอะไร”

ร่างเล็กที่กำลังกดพิมพ์ไอโฟนอยู่รีบเอามือลง “เปล่า”

ร่างสูงลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปหาร่างเล็กที่นอนพิงหมอนอยู่บนเตียง “เอามานี่” เธอคว้าไอโฟนในมือร่างเล็กที่พยายามเอาหลบแต่ไม่สำเร็จ

“พี่โบว์ อย่า-”

โบว์รีบก้มลงอ่าน เธอขมวดคิ้วเป็นปมก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองรินด้วยใบหน้าโกรธเคือง

“นี่ยังไม่เลิกคุยกันอีกเหรอ?”

“ก็…ก็เราแค่คุยกันเฉยๆน่ะค่ะ ไม่ได้มีอะไรซะหน่อย” รินตอบ พยายามทำเสียงให้ปกติ

โบว์พยักหน้า “อ๋อ งั้นเหรอ” เธอเลื่อนนิ้วดูบทสนทนาของวันก่อนๆ มือที่ถือไอโฟนอยู่เริ่มบีบแน่นขึ้นด้วยความโกรธ “แล้วนี่มันอะไร คิดถึงจังค่ะ ฝันดีนะคะ” โบว์กัดฟันแน่น “แถมเธอยังปล่อยให้เค้าเรียกว่าที่รักหน้าตาเฉย เนี้ยนะที่ว่าไม่มีอะไร”

รินหน้าซีด เริ่มไปไม่ถูก “พี่ก็…อย่าคิดมากเลยค่ะ เราแทบไม่ได้เจอกันเลยด้วยซ้ำ มันก็แค่แชท”

โบว์ขว้างไอโฟนลงเตียง “แต่ชั้นหึง!”

รินถึงกับสะดุ้ง เธอลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปสวมกอดโบว์ที่กำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “รินขอโทษค่ะ รินจะเลิกคุยกับคนนี้แล้วจริงๆ จะบล็อคตอนนี้เลย”

โบว์ผลักรินออก แล้วจับหัวไหล่ทั้งสองข้างไว้ “เห็นคราวที่แล้วก็พูดแบบนี้” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมมองรินด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา

รินรู้สึกกลัวจนหายใจติดขัด “ริน…รินผิดไปแล้วค่ะ คราวนี้จะหยุดแล้วจริงๆ”

“หึ แล้วเธอปล่อยชั้นโง่มาตั้งนานเนี้ยนะ ทุกเช้า ทุกเย็น ทุกคืนที่เธอเอาแต่กดมือถือนี่คือคุยกับคนนี้ใช่มั้ย?” โบว์ถามด้วยสีหน้าคาดคั้น มือสองข้างบีบหัวไหล่รินแน่นขึ้น

รินยืนตัวห่อ “ก็บอกแล้วไงคะว่าขอโทษ พี่โบว์จะเอาอะไรอีก”

โบว์กัดแฟนแน่น พยายามกลั้นน้ำตา “ขอโทษแล้วชั้นหายเจ็บมั้ย” เธอผลักร่างบางลงไปบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม

“พี่โบว์…”

โบว์ไม่พูดพล่างทำเพลง เธอก้มตัวลงซุกซอกคอร่างเล็กพร้อมดูดประทับรอย

“อ้ายยย พี่โบว์ พรุ่งนี้รินมีเรียนนะ อย่าทำแบบนี้สิ!” รินพยายามผลักร่างสูงออกแต่ไม่เป็นผล

โบว์ไม่ฟัง เธอจับข้อมือทั้งสองข้างของรินตรึงไว้กับเตียง เมื่อฝากรอยไว้จนพอใจแล้วเธอก็เริ่มถอดชุดนอนของรินออก

รินพยายามขัดขืน “ไม่ค่ะ อย่าทำแบบนี้ รินไม่ชอบ!”

โบว์กระชากเสื้อออกจนกระดุมหลุดไปคนละทิศ เผยให้เห็นหน้าอกอิ่มที่ไม่มีบราปกปิดไว้ เธอรีบก้มลงใช้ริมฝีปากงับหัวนมสีสวยพร้อมขบเม้มแรงๆจนเริ่มแข็ง

รินพยายามขัดขืนอย่างเต็มที่ เธอใช้มือผลักไหล่โบว์ออกอย่างแรง “แก้ไขปัญหาด้วยกำลังแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอกนะ”

โบว์จับมือข้างที่ผลักแล้วบีบแน่น “จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ ชั้นไม่หยุดหรอก” พูดจบเธอก็โน้มตัวลงไปจัดการกับหัวนมอีกข้าง ในขณะที่มือก็บีบคลึงข้างเดิมไม่หยุดจนมันเริ่มแดง

รินกัดแฟนด้วยความเสียวปนเจ็บปวด “อะ…โอ้ย พี่โบว์ อย่า…”

โบว์เพิ่มความแรงลงไปอีก ข้างที่ใช้ปากอยู่ก็เริ่มกัดเบาๆ รินซี๊ดปากตัวงอ เธอนอนนิ่งไม่กระดิกเพราะจะทำให้เจ็บมากขึ้น

โบว์ลุกขึ้นนั่งชันเข่าบนเตียงแล้วดึงกางเกงและกางเกงในของรินออกอย่างรวดเร็ว รินหนีบขาแน่น หน้าเริ่มงอเหมือนจะร้องไห้

โบว์ไม่สน เธอพยายามแหกขารินออกก่อนจะก้มหน้าลงไปดูดติ่งอย่างเมามัน “อืม…”

รินตัวกระตุกด้วยความเสียงซ่าน “อ๊ะ…”

โบว์ดูดติ่งต่อ เธอใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางแหกกลีบสีสวยก่อนจะใช้ลิ้นเลียทางเข้าที่มีน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมา รินตัวงอ มือสองข้างจับหัวโบว์ดันเข้าไปอย่างไม่รู้ตัว “อือ…”

โบว์ใช้นิ้วโป้งกดตรงติ่งก่อนจะนวดคลึงแรงๆ เธอเกร็งลิ้นแล้วสอดเข้าไปในช่องรักพร้อมขยับลิ้นไปมา

รินขยับสะโพกไปตามจังหวะลิ้น มืออีกข้างเปลี่ยนมาจิกผ้าปูเตียงแน่น

โบว์สอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในช่องรักทีเดียวพร้อมทั้งขยับนิ้วเข้าออกแรงเร็วโดยที่รินไม่ทันได้ตั้งตัว

“อะ…โอ้ย” รินร้องอย่างเจ็บปวด

โบว์ทำให้แรงขึ้นอีก มืออีกข้างเอื้อมขึ้นไปบีบนม

“พี่โบว์…รินเจ็บ”

แววตาโบว์เปลี่ยนไปเป็นโกรธเคืองอีกครั้ง “หึ” เธอรัวนิ้วเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

รินเกร็งไปทั้งตัว “อะ…อย่า…”

โบว์รัวนิ้วต่อไป เธอกัดริมฝีปากตัวเองอย่างสะใจ “ปากบอกว่าอย่าแต่สะโพกก็ขยับตามเนี้ยนะ”

อารมณ์รินที่กำลังเข้าใกล้จุดสุดยอดทำให้เธอไม่มีเวลาจะเถียง “อือ…อ่า”

โบว์มองหน้าเคลิ้มของรินพร้อมยิ้มอย่างพอใจ เธอทั้งรัวนิ้วทั้งงอนิ้วทั้งสองขึ้นลง

“อ๊ะ… พี่โบว์ อือๆ อื้อออออออออออออออ”

โบว์ค้างนิ้วไว้ รินตระตุกสองสามครั้งก่อนจะนอนหอบ

“หึ” โบว์ยิ้มอย่างมีเลศนัย

รินค่อยๆขยับถอย แต่โบว์ก็ยังเลื่อนนิ้วตามไปไม่ยอมเอาออก

“คิดว่าชั้นจะพอแค่นี้เหรอ ยังไม่ทันได้ลงโทษเธอเลยนะ”

รินขมวดคิ้ว “ลงโทษ?”

“ก็เออน่ะสิ” พูดจบโบว์ก็เริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ

“รินเสร็จแล้วนะ”

โบว์ยิ้มมุมปาก “แล้วไง?” นิ้วทั้งสองสอดเข้าไปจนสุดแล้วค้างไว้

รินขมวดคิ้ว

โบว์โน้มตัวไปข้างหน้าแล้วจูบปากรินอย่างดูดดื่ม รินเคลิ้มจูบตอบ แต่อยู่ๆโบว์ก็เพิ่มนิ้วที่สามเข้าไปพร้อมขยับเข้าออก

“อื้ออ” เสียงรินเล็ดออกมาในขณะที่โบว์ก็ยังไม่หยุดจูบ

โบว์รัวนิ้วเร็วขึ้น

รินหันหน้าไปทางอื่น “โอ้ยยย” เธอขมวดคิ้วพร้อมกัดฟันแน่น “พี่โบว์ รินเจ็บ”

โบว์มองหน้ารินตาไม่กระพริบ “ไม่เท่าที่ชั้นเจ็บหรอก”

รินพยายามจะขัดขืนอีกครั้งแต่ก็ถูกแรงของคนที่คร่อมไว้กดลงไปอีก ถึงจะลำบากหน่อยแต่โบว์ก็พยายามเพิ่มความเร็วให้ได้เท่าเดิม

หน้ารินบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

“อ๊ะ…อ่า… พี่โบว์ อย่าทำแบบนี้ ริน…รินเจ็บจริงๆนะ”

วูบหนึ่งที่โบว์เหมือนจะใจอ่อน แต่พอหวนคิดถึงสิ่งที่รินทำไว้เธอยิ่งเพิ่มความแรง “จะได้จำไง ว่าถ้านอกใจชั้นจะเจออะไร”

น้ำตารินเริ่มไหลอาบแก้ม เธอยอมนอนนิ่งๆให้อีกฝ่ายกระทำ มือสองข้างจิกผ้าปูเตียงแน่น

โบว์ก้มลงงับหัวนมซ้ายแล้วดูดแรงๆ “อืม”

“อื้อ…” รินย้ายมือข้างหนึ่งมาจับผมโบว์ เธอแอ่นหน้าอกที่กำลังถูกบดขยี้ขึ้นรับอย่างเสียวซ่าน

โบว์เลื่อนขึ้นไปซักไซ้ต้นคอในขณะที่นิ้วก็ยังขยับเข้าออกช่องรักไม่หยุด

รินอ้าปากหอบ “อ๊ะ…อือ”

“คราวนี้ขอเสียงหวานๆนะ”

รินขยับสะโพกตาม “อ่า…เร็วอีกนิด”

โบว์ยิ้ม “ได้สิ” เธอเริ่มรัวนิ้ว เพิ่มจังหวะที่กระแทกเข้าไปให้แรง

“อ๊ะ โอ้ย พี่โบว์ ริน…ใกล้แล้ว”

โบว์เร่งนิ้ว เตรียมตัวมองใบหน้าที่กำลังจะถึงจุดสุดยอดของริน

“อือ อือ อ๊า……………!!!” รินหายใจหอบ

โบว์ยิ้มอย่างมีความสุข เธอยกมือขึ้นเสยผมรินก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปในปากที่กำลังหอบ ส่วนมืออีกข้างก็ยังคาเอาไว้อยู่

รินหน้าแดง “พอเถอะค่ะ”

โบว์ขยับข้อนิ้วขึ้นลงเล่น “ทำไมต้องพอด้วยล่ะ พี่ว่ารินยังไหวนะ” ดูท่าทางโบว์จะอามรมณ์ดีขึ้น

รินเม้มปากแน่น “ไม่ค่ะ พอแค่นี้เถอะ สามนิ้วมันเจ็บนะ”

โบว์ขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ “เหรอ เดี๋ยวก็ชิน”

“บ้า พรุ่งนี้ต้องไปเรียนนะ เดี๋ยวตื่นสาย”

“ข้ออ้างเยอะจังนะ”

“อือ เอา…เอาออกได้แล้ว”

โบว์ยิ้ม “ก็ได้” เธอเอานิ้วออกแล้วเอาขึ้นมาดูดน้ำรักที่เปียกชุ่มไปทั้งสามนิ้ว “อ่า…อร่อยจัง”

รินมองคนที่อยู่ข้างบนแล้วหันไปเขิน

โบว์แหกขารินออกแล้วก้มลงไปเลียกินน้ำรักที่ยังไหลออกมาไม่หยุด “อืม…” พอจัดการเสร็จแล้วเธอก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มทั้งสองคนไว้ “นอนกัน”

“อือ”

โบว์สวมกอดเอวรินแล้วจุ๊บแก้ม “ฝันดีนะ”

“ฝันดีค่ะ”

…..End….

กิ๊ส ไม่รู้ว่าคู่นี้จะพัฒนาไปเป็นฟิคป่าวนะคะ >o<

อยากจะอธิบายคร่าวๆ หลังอ่านไปแล้ว ว่า...โบว์อะ อยู่ปี5 (ไรเตอร์มโนขึ้นมากจากคนๆหนึ่งที่มีอยู่จริง สวยเว่อ ดูเป็นผู้หญิงเก่ง เป็นหลีดด้วยค่ะ กรี๊ดดด) ส่วนรินก็...อยู่ปี1 ซื่อๆบื้อๆ แต่ก็สามารถเป็นคนมีเหตุผลมากๆได้ในบางเวลา ฮ่าๆๆ แต่งไปงั้นแหละ ฉลองสอบเสร็จ! >///<



https://twitter.com/ImBi2512

yulsic-a4-chapter 31

ยุนอานับหนึ่งสองสามในใจ เธอหายใจเข้าเฮือกใหญ่

เอาล่ะ โอกาสนี้…คว้าไว้อย่าให้หลุดมือ

พร้อมด้วยเดินอย่างมาดมั่นไปหน้าเต็นท์ ความป๊อดสุมอยู่ในอก เธอไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

“อย่าป๊อดน่า” ยุนอาพูดกับตัวเองก่อนจะเข้าไปในเต็นท์

ภาพที่เห็นคือซอฮยอนที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนพื้น เธอกอดตัวเองพร้อมเหงื่อที่ไหลท่วมกาย

ยุนอานั่งลงข้างๆ เธอก้มลงไปจูบซอฮยอนที่จูบตอบในแทบจะทันที จังหวะจูบของทั้งคู่หนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ ยุนอาถอดเสื้อของมักเน่ออกอย่างคล่องแคล่ว(ถอดให้คนอื่นบ่อย) เผยให้เห็นเนินอกสวยสุขภาพดีของฝ่ายตรงข้าม ยุนอาตาเป็นประกาย…

ซอฮยอนหน้าแดง สติที่เหลืออันน้อยนิดสั่งให้เธอดึงเสื้อขึ้นมาปิด

“ไม่เอาน่า” ยุนอาดึงเสื้อออกจากมือที่อ่อนยวบยาบของซอฮยอน จากนั้นก็เอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อปลดตะเข็บชั้นใน เธอรีบดึงออกแล้วโน้มลงไปกอบกุมยอดอกของอีกฝ่ายก่อนจะทันรู้สึกเขินอาย

ซอฮยอนสะดุ้งเล็กน้อย แต่ด้วยอารมณ์ที่คุกกรุ่นตั้งแต่ต้น เธอจึงแอ่นตัวไปด้านหลัง ซึมซัมทุกสัมผัสที่ยุนอากำลังมอบให้

“อ่า…”

ยุนอาผลักน้องเล็กเบาๆให้นอนราบไปบนพื้น สองมือรีบถอดกางเกงของอีกฝ่าย

“เฮ้ย! เธอเป็นเมนไม่ใช่เหรอ?”

ซอฮยอนส่ายหัว “เดือนนี้มันมาไม่ปกติค่ะ”

ยุนอาถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอดึงกางเกงซอฮยอนออกอย่างไร้กังวล

ซอฮยอนกระตุกเบาๆเมื่อยุนอาดึงขาสองข้างของเธอที่กำลังอ้าเข้ามาประชิดกาย เธอใช้กล้ามเนื้อหน้าท้องที่มีอยู่ลุกขึ้นนั่ง แขนสองข้างพาดอยู่บนบ่ายุนอาที่โน้มตัวมาจูบอีกครั้ง

“พี่…ชอบเธอนะ”

สายตามุ่งมั่นของมักเน่มองมาที่ยุนอา “แต่ชั้นรักพี่ค่ะ”

ยุนอาถอดเสื้อของตัวเองออก ซอฮยอนลูบเนินอกนวลเนียนของคนตรงหน้า

“ชั้น…ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ว่า…”

ยุนอาจับมือซอฮยอนไว้ “ผ่านคืนนี้ไปแล้วพี่จะอธิบายให้ฟังนะ”  

คือว่า...มักเน่ตัวจริงของเรามันบริสุทธิ์เกินอ่า ไรเตอร์แต่งไม่ออก 555

ความจริงมันก็ไม่ถึงกับNCหรอกฉากนี้ แต่ทำเป็นลิงก์กันไว้ดีกว่า ^^

อ่านแล้วอย่าลืมไปเม้นด้วยนะจ๊ะ :)

Ps. Love Reader

yulsic-a4-chapter 30

ยูริกระตุกยิ้มกับแผนการที่สำเร็จไปอย่างงดงามของเธอ เธอค่อยๆลุกขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง

“โถ่เอ้ย” เธอเสยผมที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อให้เจสสิก้า “คราวหน้าคราวหลังก็อย่าเล่นตัวล่ะ^^ จะได้ไม่ต้องทรมานแบบนี้”

เจสสิก้ามองหน้ายูริ…เธอเผยอมริมฝีปากรอขณะที่ยูริค่อยๆก้มลงมาจูบอย่างดูดดื่ม เธอโอบคอยูริไว้และดันลงมาเพิ่มรสจูบให้เมามันยิ่งขึ้น มือยูริค่อยๆดันเสื้อกล้ามสีขาวของคนในครอบครองขึ้นแล้วถอดออกอย่างนิ่มนวล ในขณะที่ยูริดูใจเย็นกับครั้งนี้ แต่แววตาเจสสิก้ากลับรีบร้อนเหมือนมีไฟปะทุอยู่ในตัวเธอ

ยูริดันร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะปลดตะขอชั้นในให้ เผยหน้าอกสวยได้รูปของคนตรงหน้า เธอใช้เวลาจ้องมองซึมซับความพอใจนั้นอยู่นานในขณะที่เจสสิก้าแทบคลั่งกับความยืดยาดของอีกฝ่าย

ยัยบ้าเอ้ย มั่วทำอะไรของเธอ

“ฮึ” เจสสิก้าดึงตัวยูริเข้ามาใกล้และเหนือความคาดหมาย…เธอใช้มือดันหัวยูริมายังหน้าอกซ้ายพร้อมทั้งจับมือยูริมาวางบนหน้าอกอีกข้าง

!!!

ยูริที่ตกใจได้แต่ทำไปตามประสงค์ของอีกฝ่ายปากแสนซนขบเม้มยอดปทุมอย่างนุ่มนวล แต่ด้วยแรงดันจากมือที่กดหัวของเธอลงไปอีกเป็นสัญญาณบอกว่ามันยังไม่มากพอ เธอจึงเพิ่มความแรงให้มากขึ้นจนยอดอกของอีกฝ่ายเริ่มแข็งและแดง

เจสสิก้าครางในลำคออย่างพอใจพร้อมทั้งแอ่นตัวให้กับความซาบซ่านที่แผ่ไปทุกอณูในร่างกายของเธอ

“ควอน…ยูริ…” เจสสิก้าครางเสียงหวาน

ยูริยังคงทำต่อไปเรื่อยๆมืออีกข้างทั้งกดทั้งบีบยอดปทุมที่ตั้งชูชันจนเริ่มแดง

ชั้นรักเธอจริงๆ ซูยอน

“อะ โอ๊ย พอแล้ว เจ็บ”

ยูริหยุดและหันขึ้นมองร่างบางที่หายใจหอบ

“อะไรต่อดีล่ะ?^^”

ยัยบ้า นี่เธอแกล้งกันชัดๆ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าต้องทำอะไรต่อ!

ยูริยิ้มยียวนกวนประสาท เธอเองก็ประหลาดใจเหมือนกันที่ควบคุมอารมณ์ได้อย่างเหลือเชื่อ คงเพราะแกล้งซูยอนมันสนุกมากมั้ง เธอเลยยอมเป็นฝ่ายใจเย็น

เจสสิก้าผู้เกลียดอารมณ์ค้างแบบขาดตอนจัดการผลักยูริลงนอนจนเต็นท์สะเทือน

“ยัยบ้ายัยโรคจิต ยัย…” ปากก็บ่นไป แต่มือก็ถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของอีกฝ่ายไป ยูริเองก็ช่วยถอดการเกงให้คนที่เปลี่ยนมาอยู่ข้างบนเช่นกัน

“หนักชะมัด”

“อย่ามาบ่น เธอหนักกว่าชั้นอีก”

เจสสิก้ากระชากบราสีดำของยูริแล้วทิ้งไปข้างหลัง

“เฮ้ย” ยูริถึงกับสะดุ้ง

เธอจัดการโน้มตัวลงไปทำแบบเดียวกับที่อีกฝ่ายทำให้ เธอทั้งขมเม้มและบีบให้แรงเป็นสองเท่า ยูริผู้ไม่เคยเป็นฝ่ายถูกกระทำมาก่อนมองอย่างอึ้งๆ

อะไรกัน แต่โอ้ย ทำไมมันรู้สึกดีแบบนี้นะ…

แกล้งคนอื่นมานาน แต่ตอนนี้ตัวเองก็เริ่มเหงื่อตกเช่นกัน

“อือ…”

เจสสิก้าอมยิ้ม ในขณะที่ลิ้นก็เลียไปรอบๆยอดอกสวยของอีกฝ่าย

“ต่อสิ”

เจสสิก้าหยุดมองหน้ายูริที่มีสภาพไม่ต่างจากเธอเมื่อครู่ “เป็นไง”

“ชั้นผิดไปแล้ว ขอโทษ คราวหน้าจะไม่ทำอีกแล้ว อย่าหยุดแบบนี้ได้มั้ย” ยูริอ้อนวอน

เจสสิก้าหัวเราะคิก เธอใช้มือทั้งสองข้างดึงยอดอกของอีกฝ่ายเล่น

“ก็ได้ ^^”

ท่อนล่างตอนนี้คือทั้งคู่เหลือแต่กางเกงใน เจสสิก้านอนอ้าขาควบและจุดนั้นก็ตรงกันพอดี^^ เจสสิก้าเริ่มจังหวะของเธอบนร่างของคนรัก เธอเกาะไหล่คนข้างล่างไว้แน่นในขณะที่ยอดอกกำลังเสียดสีกัน>o< ส่วนข้างล่างก็เปียกชุ่มไปแล้วทั้งคู่

ยูริค่อยๆถอดปราการด่านสุดท้ายของเจสสิก้าออก ในขณะที่อีกฝ่ายสติเตลิดไปแล้ว นิ้วยาวค่อยๆหาทางผ่านร่างบางที่กดทับอยู่ เป้าหมายเพื่อจะไปยังจุดตรงกลาง และเมื่อไปถึงนิ้วนั้นก็เคลื่อนเข้าไปในร่างกายอันรุ่มร้อนและเปียกชุ่มของอีกฝ่าย

“อ่า”

เจสสิก้าเริ่มรู้สึกได้ถึงสิ่งที่เข้ามาในร่างกาย เธอเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ไม่สนแล้วว่าตัวเองจะดูเป็นยังไง

เล่นขย่มกันแบบนี้เลยเหรอเนี้ย

แขนสองข้างของเจสสิก้าดันพื้นไว้เพื่อให้สะโพกขยับได้สะดวกขึ้น

ยูริมองหน้าอกของจองซูยอนที่ส่ายไปตามจังหวะ“นี่มัน…สุดยอด”

มือที่เหลือยูริอีกข้างจัดการคว้าหน้าอกข้างหนึ่งไว้แล้วบีบเล่น

เจสสิก้าหายใจแรง “ขอ…อีกนิ้ว”

ยูริยิ้ม “จัดไป”

เจสสิก้าร้องครางอย่างเจ็บปวดทันทีที่ยูริเพิ่มเข้ามาอีกสองนิ้ว(เกินคำสั่ง)

เธอหยุดชะงัก “เจ็บT^T”

คุณควอนลุกขึ้นนั่งในท่าที่เจสสิก้านั่งอ้าขาควบตัวเธออยู่และสามนิ้วก็ยังคงค้างอยู่ในนั้น

“อย่าเกร็งสิ แค่สามนิ้วเอง^^” ยูริปลอบประโลม

เจสสิก้าส่ายหน้า “ไม่เอา มันเจ็บ”

ยูริมองหน้าสวยของอีกฝ่ายที่กัดฟันอดทน เธอค่อยๆเอาเข้าออกเบาๆให้อีกฝ่ายปรับตัว “โอเคมั้ย”

เจสสิก้าพยักหน้า ถึงตอนนี้เธอจะรู้สึกเจ็บและก็รัดแน่นมากก็ตาม

ยูริให้จังหวะเบาๆกับคนรัก มืออีกข้างก็ดันหลังอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหนได้

“อย่าเสียงดังมากนะ เกรงใจเต็นท์อื่นเค้า^^”

yulsica4-nc-chap11

ห้องอาบน้ำงั้นหรอ?! บ้าไปแล้วควอนยูริ

"เธอคิดจะทำอะไรชั้นน่ะ?"

"ป้อนข้าวมั้ง"
ยูริเดินไปยังห้องอาบน้ำอย่างไม่ใส่ใจคนโดนอุ้มที่กำลังดิ้นพล่านๆ
ด้วยพลังอันมหาศาลของเทควันโดสายดำ ดิ้นแรงกว่านี้เธอก็อุ้มไหว
แต่กระดูกเดินได้อย่างเจสคงไม่สามารถแรงไปกว่านี้แล้วล่ะ

"ปล่อยชั้นน้าาา แค่กๆ"
ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดซะที ดิ้นไปไอไปยิ่งดูน่าอนาถใจยิ่งนัก
ทีเมื่อกี้ยังหมดสภาพอยู่เลย

"ขืนดิ้นอีกชั้นจะโยนเธอลงไปในสระ" ยูริขู่เสียงเข้ม

...หยุดก็ได้โว้ย
ถึงจะหยุดดิ้น แต่ยูริก็ไม่ได้บอกให้หยุดพูด
"ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ!"
ยูริแสยะยิ้ม

"ไม่"

=O= "บอกให้ปล่อยงายยยย" เริ่มหวาดผวาเมื่อประตูเลื่อนของห้างอาบน้ำสุดหรูถูกเปิดออก
เป็นห้องที่นักเรียนปกติจะไม่ได้ใช้ อ่างอาบน้ำวงกลมขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง

"โอเคๆ ชั้นอาบเองได้ ขอบใจ ทีนี้ก็วางลงแล้วออกไปได้แล้ว" ยูริยังคงไม่สนใจ เธอค่อยๆบรรจงวางร่างห่อผ้าเช็ดตัวลงบนเก้าอี้นุ่มๆแล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่าง
ยัยนี่คิดจะทำอะไรชั้นเนี่ย
เจสสิก้ามองการกระทำของยูริอย่างไม่ไว้วางใจ
เธอตระได้ดีว่าตอนนี้ตัวเองมีแต่ร่างเกือบเปลือยที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวบางๆหุ้มอีกที
ร่างกายที่เมื่อยล้ากว่าเดิมจากฝืนดิ้นเอาตัวรอดทำให้เธอไม่มีแม้กำลังจะลุกขึ้นยืนแต่ก็ยัง...
"ออกไปได้แล้ว ชั้นจัดการตัวเองได้"

"หึๆ แน่ใจหรอ"
ยูริยืนกอดอกมองคนอวดดี แววตาฉายแววสนุกสนาน

"ก็แน่น่ะสิ" เจสสิก้าตอบอย่างมั่นใจ

"ไหนลองเดินมาหาชั้นซิ"
ก็อยากปากเก่งเองช่วยไม่ได้
เจสสิก้ากลืนน้ำลาย แต่เธอยังคงเฟกสีหน้ามั่นใจเต็มร้อย "ได้"
เอาไงดีวะ แค่ขยับก็ปวดจะตายอยู่แล้ว
เอาวะ! เพื่อศักศรีดิ์
ยูริยืนดูเจสสิก้าที่ค่อยๆขยับขาอย่างยากลำบาก เธอพยายามกลั้นความเจ็บปวดไม่แสดงออกทางสีหน้าอย่างเต็มที่ ถึงจะอย่างนั้นขาที่สั่นก็ฟ้องว่าไม่ไหว
ยูรินั้นก็ได้แต่ ยืนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ (ก็ท้าไปแล้ว จะเข้าไปช่วยก็กะไรอยู่)
โอ๊ย เจ็บเป็นบ้าเลย
เจสสิก้ายังคงพยายามต่อไป เธอค่อยๆลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่สั่นเทา ถึงจะน้ำตาแทบเล็ดแต่เธอก็กัดฟันกลั้นความเจ็บปวดแล้วเริ่มก้าวเท้า
ซ้าย...
ขวา...
ทรมานจัง
ซ้าย...
ยูริรับรู้ถึงความเจ็บปวดทางสีหน้าที่เก็บไว้ไม่มิด
แต่ก็ได้แต่พูดคำว่า 'พอแล้ว' ในใจ
ขวา...

"โอ๊ย!" ยูริรีบวิ่งมาประคองเจสสิก้าไว้ก่อนจะล้มลงกับพื้น สายตาของเธอฉายแววห่วงใยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"ไม่ไหวแล้วยังจะปากดีอีก" ถึงกระนั้นก็แสดงออกไม่เป็นอยู่ดี
น่าอายชะมัด
"แล้วใครใช้ให้มารับล่ะ แน่จริงก็ปล่อยให้ชั้นเดินไปให้ถึงเธอเองสิ"

"..."

"ปล่อยชั้น"
อะไรกันเนี่ย คนอุตส่าห์ช่วย
เออ แล้วทำไมชั้นต้องช่วยวะ?
ในขณะที่กำลังคิดสับสนกับตัวเองอยู่ยูริก็เผลอจ้องมองหน้าเจสสิก้าโดยไม่รู้ตัว
เธอยืนนิ่งพร้อมมองลึกลงไปในตาคู่สวย

= =' ทำอะไรของมัน
เจสสิก้าเป็นฝ่ายหลบสายตาก่อน
แก้มยูริแดงระเรื่อ
เธอแก้เขินโดยการอุ้มเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง

"อ้ายยยย"

"เงียบ!!"

"..."เผด็จการโคตรอะ T^T
ถึงใจจะนึกด่า แต่ความอบอุ่นจากร่างคนอุ้มก็ทำให้เจสสิก้ารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกดีจนเธอเกือบลืมไปแล้วว่าเป้าหมายยูริอยู่ที่อ่างน้ำ"
และพอรู้ตัวอีกที ยูริก็วางร่างของเธอบนของอ่างซะแล้ว

"เธอจะทำอะไร?"
T^T รู้สึกอย่างกับตะคริวกินทั้งตัว แล้วนี่ชั้นจะหนียังไงละเนี่ยยยย
ใจเจสสิก้าเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำ ยูริหันหน้าไปทางอื่น
นี่ชั้นกำลังจะทำอะไรเนี่ย จะอาบน้ำให้ยัยนี่จริงๆน่ะหรอ
เธอหันกลับไปมองเจสสิก้าที่นอนขดอยู่เหมือนหนอนที่ขอบอ่าง เจสกระพริบตาปริบๆรอฟังคำตอบ
ยูริรีบหันหน้าหนีอีกพร้อมใจที่เต้นตึกตักกว่าเดิม
โอ๊ย จะเอาไงดีเนี่ย ปล่อยทิ้งไว้ตรงนี้ดีมั้ยวะ 

"ปล่อยชั้นออกไปเดี๋ยวนี้นะ! แค่กๆ"
ยูริรีบเดินเข้าไปหา
"อย่านะ" แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเจสไม่มีแม้ปัญญาจะลุก
โถ่เอ๊ย แล้วจะรีบไปหาทำไมวะ
ด้วยกลัวจะเสียหน้า เธอจึงเดินอาดๆเข้าไปหาทั้งๆที่ขาตัวเองก็เริ่มสั่น
เจสสิก้ามองยูริที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆอย่างหวาดผวา
"หยุดนะ ถ้าเธอเข้ามาอีกก้าวเดียว..."

"อีกก้าวเดียวแล้วจะทำไม" ยูริเดินมาหยุดอยู่เหนือร่างของเจสสิก้า
เธอก้มลงมองด้วยสายตามีเลศนัย
เพิ่มด้วยยิ้มกรุ้มกริ่มที่ดูเหมือนจะทำให้เจสสิก้าหัวเสียมากขึ้นกับการที่ต้องนอนอยู่เฉยๆอย่างไม่อาจขัดขืนอะไรได้
เอาวะยูริ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว
ยูรินั่งลงที่ขอบสระ เธอค่อยๆพยุงเจสสิก้าขึ้นมานั่งในท่าพิงตัวเธอไว้ เจสสิก้ารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว แม้พยายามขัดขืนแต่ก็ต้องล้มเลิกเพราะความเจ็บปวดทั่วร่างกาย
"นี่-"
ยูริไม่รอช้า มือไม้เริ่มแกะผ้าเช็ดตัวที่ห่อเรือนร่างอรชรไว้อยู่
"อย่า-"
แกะไปใจก็เต้นไป ถึงจะอย่างนั้นยูริก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว เธอปล่อยให้การกระทำเป็นไปตามอารมณ์ปราถนาที่มีอยู่

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"
 ยูริโยนเช็ดตัวทิ้งไป พอเหลือแต่บิกินนี่ เธอก็ต้องสูดหายเข้าลึกๆสามทีก่อนจะค่อยๆเปิดประตูด่านต่อไป
เจสสิก้ายิ่งขนลุกใหญ่ เธอเริ่มดิ้นแต่ก็ถูกแขนยาวของยูริโอบรัดไว้ไม่ให้ไปไหน
"ปล่อยนะ"

"ไม่"
ยูริเอาแก้มอุ่นๆมาแนบกับแก้มของเจสสิก้า
เจสสะดุ้งโหยง เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของยูริที่แก้ม มิหนำซ้ำยูริยังหันมาหอมแก้มเธออย่างง่ายดายอีกเธอจนตอนนี้เธอเกร็งไปทั้งตัว


"อยู่เฉยๆนะ"
ยูริกระซิบข้างหู จากนั้นก็ค่อยๆสอดมือเข้าไปด้านหลังของเจสสิก้าแล้วแกะสายบิกินนี่ออกอย่างเบามือ
เจสสิก้าได้แต่นั่งงง ตอนนี้เธอไม่เข้าใจความคิดของยูริเลยแม้แต่น้อย
นี่เธอกำลังแกล้ง หรือคิดอะไรกับชั้นจริงๆ 
เนินอกของเจสสิก้าถูกเปิดเผยออกเมื่อยูริโยนผ้าส่วนบนออกไป
เนินอกขาวเนียนและเม็ดดอกบัวสีชมพูน่าสัมผัสนั้นทำให้ยูริไม่สามารถห้ามใจได้
เธอใช้มือทั้งสองข้างจับเอาไว้ ค่อยๆลูบไล้ไปเรื่อยๆอย่างสบายมือ
เจสสิก้าเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"หยุดนะ!"
ยูริโอบรัดตัวเธอไว้แน่น
แต่มือสองข้างก็ยังคงลูบไล้เนินอกอยู่ตลอดเวลา

"บอกให้หยุดไง!"
ยูริไม่สนใจและเริ่มใช้นิ้วหัวมือมือและนิ้วชี้จับยอดอกทั้งสองข้างแล้วบดขยี้เล่นอยากสนุกมือ
เจสสิก้าเริ่มหมดแรง "หยุดเถอะนะ"
ความรู้สึกเสียวซ่านตรงเนินอกของเจสสิก้าเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ยอดอกของเธอเริ่มแข็งตัวและกลายเป็นสีแดงระเรื่อ เธอพยายามกลั้นเสียงครางไว้เต็มที่ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเล็ดรอดออกมา
"อ่า..."
ยูริพรมจูบลงบนต้นคอของเจสสิก้า มือสองข้างก็เริ่มเปลี่ยนจุดจากหน้าอกลงไปข้างล่าง
เธอค่อยๆลูบไล้บริเวณหน้าท้องแบนราบ แล้วเลื่อนลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ

"อย่าแกล้งชั้นอีกเลยนะ" น้ำเสียงของเจสสิก้าเปลี่ยนมาเป็นอ้อนวอน
มือขวาของยูริไปหยุดตรงจุดอ่อนไหวเหนือทางเข้า
"ชั้นไม่ได้แกล้งเธอซะหน่อย"
มือซ้ายของเธอกระชากบิกินนี่ออก
นิ้วมือขวากดลงบนจุดนั้นแล้วเริ่มนวดคลึง เริ่มจากเบาๆ และค่อยๆเพื่อความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เจสสิก้ากัดฟันอย่างทรมาน เธอแทบไม่มีแรงจะขัดขืนอะไรเลย
"พอเถอะ... อะ อา..."
ยูริพอใจกับเสียงครางนั้น แต่ยังรู้สึกว่ามันไม่มากพอ

"ทนหน่อยนะ"
นิ้วยาวของควอนยูริค่อยๆเคลือบคลานมาถึงปากทางเข้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวาน เธอแตะมันเบาๆด้วยนิ้ว แล้วยกขึ้นมาชิม
"อืม..."

"บอกว่าหยุดได้แล้วไง ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"
เสียงของเจสสิก้าสั่นเครือ ความรู้สึกที่ถูกย่ำยีทำให้น้ำใสๆในตาเริ่มเอ่อล้น
ยูริก้มลงมองใบหน้าที่เริ่มเปรอะคราบน้ำตาของคนในอ้อมแขน
นี่ชั้นทำอะไรลงไป
กว่าจะรู้ตัวได้เจสสิก้าก็ร้องไห้จนน้ำตาไหลมาเป็นสายเสียแล้ว

"ฮือๆ คนบ้า คนใจร้าย"
อารมณ์ร้อนแรงเมื่อครู่ของยูริหายไปจนหมดสิ้น
"เออ..."
เธอปล่อยให้เจสสิก้านอนร้องไห้พิงไหล่เธออย่างไม่รู้จะทำตัวยังไงดี

"ฮือๆๆ ใจ ร้าย ที่ สุด" เจสสิก้าสะอึกสะอื้น คนบ้า ขโมยจูบแรกชั้นแล้วยังจะทำแบบนี้กับชั้นอีก
เวรแล้ว ทำไงดีเนี่ย
ยูริวางมือบนไหล่เปลือยปล่าวของเจสแล้วลูบปลอบเบาๆ
"หยุดร้อง"
แต่ก็ปลอบคนไม่เป็นอยู่ดี

"ก็จะร้องอะ ฮือๆ" สูดน้ำมูกแรงๆทีหนึ่ง
ยูริยิ่งทำตัวไม่ถูกเขาไปใหญ่ ชีวิตนี้เกิดมาไม่เค๊ยไม่เคยปลอบใครมาก่อน
ยิ่งเห็นคนที่ต้องมานอนร้องไห้เพราะตัวเองยิ่งทำให้ยูริเริ่มตกสู่สภาวะเครียด
"ชั้นสั่งให้เธอหยุดร้องเดี๋ยวนี้ จองซูยอน" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
"ฮือๆๆ T^T T^T T^T"

"โอ๊ยยย จะหยุดไม่หยุด ถ้าไม่หยุดชั้นไล่เธอออกแน่!" ยูริเริ่มสติแตก

"ชั้นก็จะลาออก- แค่กๆ แน่!!"
ยูริใจหายวาบ "เฮ๊ย ไม่ได้ๆ"

...เจสสิก้าขั้นเวลาร้องไห้เพื่อมางง
ส่วนยูริก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพูดออกไปแบบนั้น
ความเงียบที่เกิดจากเสียงร้องไห้ของเจสสิก้าหยุดลงทำให้ยูริรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก
แต่จู่ๆความเขินก็เข้ามาปะทะแทน

"จะอาบน้ำอยู่มั้ย" ถ้าเจสสิก้าหันหลังกลับมาก็คงจะได้รู้ว่าตอนนี้หน้ายูริแดงแปร๊ด

"เดี๋ยวก่อน ที่พูดว่าไม่ได้เมื่อกี้มันหมายความว่าไง?"

"อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ ชั้นถามว่าจะอาบน้ำอยู่มั้ย"
ใครกันแน่วะเปลี่ยนเรื่อง = =

"ไม่อาบ ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ" เพิ่งคิดได้คะว่าโป๊อยู่

"ไม่ได้ เธอต้องอาบน้ำก่อน"

"แล้วเมื่อกี้จะถามเพื่อ?"นั่นสิ แล้วจะเอาเหตุผลอะไรดีวะ
"ก็กลิ่นเธอเหม็นอย่างกับน้ำเน่า จะออกไปข้างนอกสภาพแบบนี้นะหรอ หัดคิดบ้างสิ" ได้ทีก็สอนเลย

"เธอเองก็กลิ่นเดียวกันแหละน่า"
ก็เพิ่งโดดลงไปช่วย
เออใช่
"งั้นชั้นก็จะอาบด้วย >.<"

"ไม่เอา! ชั้นไม่อาบน้ำกับเธอหรอก"

"อย่างกับว่าชั้นอยากอาบกับเธอมากนักงั้นแหละ แล้วที่พูดมานี่มีปัญญาอาบเองงั้นสิ"

"...ก็ไม่"

^^ "ฮ่าๆ ทีนี้ก็เลิกเถียงชั้นได้แล้ว"

"ชิ ถ้าชั้นสบายดีเมื่อไหร่ละก็เธอได้น่วมแน่" ขู่เอาไว้ก่อน ทำได้ไม่ได้ไว้ทีหลัง
ยูริหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ
จากที่เมื่อก่อนคำพูดนี้ควรจะทำให้เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ
ยูริค่อยๆอุ้มร่างเปลือยของเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง
เธอหันไปมองหน้าของเจสสิก้าตลอดเวลาเพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องสนใจจุดอื่นมากนัก
เจสสิก้าเพิ่งสังเกตุว่าหน้ายูริแดงอยู่ตลอดเวลา
ยัยนี่เขินเป็นด้วยหรอ
ยูริเดินเข้าไปในอ่างอาบน้ำที่เปิดน้ำอุ่นไว้จนเต็ม เธอก้มตัวลงแล้ววางเจสสิก้าลงอย่างเบามือ
จากนั้นก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น เจสสิก้าเบือนหน้าไปทางอื่น ทั้งๆที่รู้ดีว่าเดียวก็ได้เห็นหมดอยู่ดี
"ไปเอาผ้าถุงมาใส่ปะ"

"อะไรคือผ้าถุง?" ยูริเริ่มยกขาเรียวยาวขึ้นเพื่อถอดกางเกงใน

"ช่างเหอะ" เจสหน้าแดง เธอแอบดูยูริเปลื้องผ้าด้วยหางตาอยู่ตลอดเวลา ถึงกล้ามเนื้ออื่นจะเมื่อยแล้วแต่กล้ามเนื้อตาก็ยังทำงานได้ดี ^.^เมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยูริก็นั่งลงข้างๆเจสสิก้า
เจสพยายามขยัยตัวถอยออกมา
ยูริกวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าตัวเองที่ทั้งแดงทั้งร้อน
ส่วนเจสสิก้าก็ยังคง(ทำเป็น)หันหน้าไปทางอื่น ส่วนใจจริงก็แอบชื่นชมหุ่นสวยของยูริอยู่ลึกๆ
ปกติเห็นแต่งตัวซะรัดกุม ความจริงก็หุ่นดีเหมือนกันนี่นา
พอได้นั่งอยู่เฉยๆ ยูริก็นึกถึงสิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไปเมื่อครู่ แทบไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นความจริง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าใจมันเต้นตึกตักบอกไม่ถูก
ยูริแลมองคนข้างๆ
เจสสิก้าหันหน้าหนีทันที อึดอัดชะมัด
 เอาไงต่อดี คิดสิๆยูริ
ยูริตัดสินใจเอื้อมมือไปหยิบสบู่ขึ้นมา และ...
ถูตัวของตัวเองไป
อะไรวะ
เจสบอกไม่ถูกว่ารู้สึกโล่งอกหรือว่าผิดหวังกับการกระทำนั้น แต่เธอก็ทำได้แค่นั่งเฉยๆ แอบมองยูริอาบน้ำไปเรื่อยๆ

...

...

...

"อะแฮ่มๆ" ยูริค่อยๆหันไปมอง พอเห็นหน้าเจสสิก้าปุ๊บหน้าที่อุตส่าห์หายแดงแล้วก็กลับมาแดงใหม่

"อะไร"

"ทิ้งชั้นแช่น้ำไว้แบบนี้แล้วจะหายเหม็นรึไง"
ยูริยักไหล่ "แล้วจะให้ทำไง"

"..."ยูริกลับมาขัดถูตัวเองต่อไป
ส่วนเจสสิก้าก็อดมองอกสวยโค้งได้รูปน่าสัมผัสของยูริไม่ได้
แต่ตอนมองอยู่ก็ตรงกับจังหวะที่ยูริกันมาอีกทีพอดี

>.<// ทั้งคู่รีบหันหน้าไปทางอื่น
ชั้นแค่ใช้สายตา ที่เธอทำอะไรต่อมิอะไรกับชั้นตั้งเยอะ แค่นี้ทำไมต้องเขินด้วย
เจสสิก้าสะบัดหน้าด้วยความอารมณ์เสีย แต่ดูเหมือนเธอจะสะบัดแรงไปหน่อย ตัวของเธอที่นั่งอยู่เลยค่อยๆไหลลงไปตามความลื่นของอ่างน้ำ

"อะๆๆ ช่วยทีๆ"
ยูริหันกลับมา
"เฮ๊ย"
เธอรีบขยับไปประคองร่างบางไว้
และเนื้อก็กลับมาแนบเนื้ออีกครั้ง
มือของยูริที่เพิ่งรู้ตัวว่าไปตะครุบหน้าอกข้างซ้ายไว้พอดีรีบเลื่อนลงมาที่เอวก็ที่เจ้าของออกจะทันรู้ตัว

"ขอบใจ"

"ไม่เป็นไร"(อีกทีก็ได้)
เจสสิก้าเริ่มหงุดหงิดกับการใช้การไม่ได้ของกล้ามเนื้อร่างกาย
ส่วยยูริเองก็ไม่อยากยื้อเวลาอึดอัดไปมากกว่านี้
"อยู่นิ่งๆนะ ชั้นจะอาบน้ำให้เธอ"

"อย่างกับว่าชั้นขยับได้"

"เออ ลืมไป"
ทั้งคู่พยายามอดกลั้นความเขินเพื่อให้สถาณการณ์นี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ
ยูริหยิบสบู่ขึ้นมาถูแผ่นหลังเจสสิก้าเป็นที่แรก เธอพยายามใช้มือตัวเองสัมผัสแผ่นหลังให้น้อยที่สุด แต่ก็เป็นไปอย่างยากลำบาก
เจสสิก้านั่งตัวเกร็ง ยูริเริ่มไล่มาที่คอต้นคอ ยังเห็นรอยแดงเป็นจ้ำๆที่เธอเพิ่งฝากไว้เมื่อกี้

"เร็วหน่อยดิ" เจสเร่ง

"จะบ้าหรอ ยังไม่ถึงครึ่งตัวเลยด้วยซ้ำ"
จากคอก็ค่อยๆไล่ลงมายังหน้าอก ถึงตรงนี้ยูริก็ลืมที่จะใช้เพียงสบู่ไปซะสนิท เธอใช้มือเปล่าลูบคลำพร้อมถู่สบู่ให้อย่างเต็มใจ
แหม ไอ่เราก็นึกว่าจะเป็นคนดี พอถึงจุดแบบนี้แล้วใช้มือเลยนะ
แต่พอมือโดนยอดอกที่เพิ่งถูกกระทำชำเราก็ทำเอาเจสสิก้ารู้สึกแสบขึ้นมา

"โอ้ย"
ยูริชะโงกหน้าไปมองก็เห็นยอดอกของเจสที่เป็นสีแดงระเรื่อ
จากนั้นเธอก็พยายามเว้นจุดนั้นไว้
ไปที่หน้าท้อง...
แขนซ้าย
แขนขวา
ขาซ้าย
ขาขวา
นี่กำลังจงใจละเว้นบางจุดอยู่เปล่า?แต่จุดที่เว้นก็อาจจะเป็นจุดที่อยากสัมผัสมากที่สุด >.<เจสสิก้าก็พอจะนึกออกว่าเหลือจุดไหนบ้างที่ยังไม่ได้ถู
"พอแค่นี้ก็ได้"
ยูริอ้ำอึ้ง "เออ... ไม่ดีมั้ง ยังไม่สะอาดเลย"

"ไม่เป็นไร ชั้นกลับไปอาบต่อที่ห้องพักก็ได้" เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

"บอกว่ายังก็ยังสิ" ยูริเริ่มทำเสียงเข้ม
จากนั้นยูริก็ไม่มัวรอช้า เธอเริ่มถูสบู่ไปที่ก้นเนียนๆของเจสสิก้า
เจสหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กจี้
ยูริล่วงลึกไปที่ซอกนิดๆหน่อยๆให้เสียวซ่าน

"อ๊าย ยัยบ้า"
เจสสิก้ากำหมัด แต่ก็ลืมไปว่าต่อยไม่ได้
ยูริหัวเราะในลำคอ "บ้าจี้หรอเธออะ"

"ลองชั้นทำเธอดูมั้ยละ"

"..."ไม่น่าถาม
ความซุกซนของมือยูริยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น มันค่อยๆอ้อมไปอีกด้านอย่างช้าๆ
เจสสิก้าพยายามหนีบขาเต็มที่

"แล้วนี่จะถูกยังไงล่ะเนี่ย"

"ไม่ต้องถูตรงนี้"

"...ก็จะถูอะ จะอ้าดีๆหรือจะให้ช่วยอ้า"
เจสสิก้าหน้าแดง "ยัยบ้า!"
ด่าเสร็จก็ค่อยๆอ้าออก
ยูริยิ้มกรุ้มกริ่ม เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความเขินเมื่อกี้มันหายไปไหนหมด แต่ตอนนี้เธอก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากกว่าเดิม
มือซ้ายเริ่มมอบสัมผัสอ่อนนุ่มให้กับจุดอันแสนหวงแหนของเจสสิก้า เธอค่อยๆลูบมันเบาๆอย่างช้าๆ ทุกซอก...ทุกมุม... แต่พอถึงตรงทางเข้า ยูริก็ต้องใช้สติทั้งหมดที่มืออยู่เพื่อตัดใจแล้วพานิ้วผ่านจุดนั้นไป เธอกลับมาทำความสะอาดจุดสำคัญของเจสอีกหลายครั้ง
เจสสิก้านั้นต้องเกร็งตัวทุกครั้งที่มือของยูริโดนจุดนั้นจนต้องจิกเล็บลงบนแขนของยูริจนเลือดซิบ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัว คงจะเพลิดเพลินจนลืมความเจ็บไปซะสนิท

"นี่ พอได้แล้วมั้ง"

"อะ อืม"
ยูริเลิกถูตัวเจสสิก้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่
แต่ทีเมื่อกี้ก็อยากให้เสร็จเร็วๆ
ยูริลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มเจสสิก้าออกจากอ่างน้ำ เดินตรงไปยังฝักบัวที่อยู่ติดกับผนัง เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเปิดฝักบัวยังไงดีเพราะตอนนี้สองแขนก็อุ้มเจสสิก้าอยู่

"แขนเธอใช้ได้รึยังอะ"

"ก็พอจะได้แล้ว"

"งั้นช่วยเอามือโอบคอชั้นหน่อย คือชั้นต้องเอาแขนปล่อยเธอข้างหนึ่งจะได้เปิดฝักได้อะ" เจสสิก้าเห็นว่ามันจำเป็นเลยทำตามนั้น แต่พอทำแล้วก็ทำให้หน้าอกของทั้งสองแนบสนิทติดกัน
พอเปิดเสร็จยูริก็อุ้มเจสอยู่แบบนั้นแล้วปล่อยให้น้ำจากฝักบัวล้างฟองสบู่ออกจากตัว
ทั้งคู่หันมาสบตากันโดยมีไอน้ำที่ลอยอยู่รอบตัว
สวยจัง...
ยูริคิด
ทำไมแววตาเธอมันดูอบอุ่นแบบนี้...
เจสคิด
ผ่านไปประมาณ 5 วิกว่าจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกัน
พอสะอาดสะอ้านกันทั้งคู่แล้วยูริผู้แข็งแกร่งก็อุ้มเจสสิก้าไปที่ห้องแต่งตัว