ห้องอาบน้ำงั้นหรอ?! บ้าไปแล้วควอนยูริ
"เธอคิดจะทำอะไรชั้นน่ะ?"
"ป้อนข้าวมั้ง"
ยูริเดินไปยังห้องอาบน้ำอย่างไม่ใส่ใจคนโดนอุ้มที่กำลังดิ้นพล่านๆ
ด้วยพลังอันมหาศาลของเทควันโดสายดำ ดิ้นแรงกว่านี้เธอก็อุ้มไหว
แต่กระดูกเดินได้อย่างเจสคงไม่สามารถแรงไปกว่านี้แล้วล่ะ
"ปล่อยชั้นน้าาา แค่กๆ"
ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดซะที ดิ้นไปไอไปยิ่งดูน่าอนาถใจยิ่งนัก
ทีเมื่อกี้ยังหมดสภาพอยู่เลย
"ขืนดิ้นอีกชั้นจะโยนเธอลงไปในสระ" ยูริขู่เสียงเข้ม
...หยุดก็ได้โว้ย
ถึงจะหยุดดิ้น แต่ยูริก็ไม่ได้บอกให้หยุดพูด
"ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ!"
ยูริแสยะยิ้ม
"ไม่"
=O= "บอกให้ปล่อยงายยยย" เริ่มหวาดผวาเมื่อประตูเลื่อนของห้างอาบน้ำสุดหรูถูกเปิดออก
เป็นห้องที่นักเรียนปกติจะไม่ได้ใช้ อ่างอาบน้ำวงกลมขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง
"โอเคๆ ชั้นอาบเองได้ ขอบใจ ทีนี้ก็วางลงแล้วออกไปได้แล้ว" ยูริยังคงไม่สนใจ เธอค่อยๆบรรจงวางร่างห่อผ้าเช็ดตัวลงบนเก้าอี้นุ่มๆแล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่าง
ยัยนี่คิดจะทำอะไรชั้นเนี่ย
เจสสิก้ามองการกระทำของยูริอย่างไม่ไว้วางใจ
เธอตระได้ดีว่าตอนนี้ตัวเองมีแต่ร่างเกือบเปลือยที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวบางๆหุ้มอีกที
ร่างกายที่เมื่อยล้ากว่าเดิมจากฝืนดิ้นเอาตัวรอดทำให้เธอไม่มีแม้กำลังจะลุกขึ้นยืนแต่ก็ยัง...
"ออกไปได้แล้ว ชั้นจัดการตัวเองได้"
"หึๆ แน่ใจหรอ"
ยูริยืนกอดอกมองคนอวดดี แววตาฉายแววสนุกสนาน
"ก็แน่น่ะสิ" เจสสิก้าตอบอย่างมั่นใจ
"ไหนลองเดินมาหาชั้นซิ"
ก็อยากปากเก่งเองช่วยไม่ได้
เจสสิก้ากลืนน้ำลาย แต่เธอยังคงเฟกสีหน้ามั่นใจเต็มร้อย "ได้"
เอาไงดีวะ แค่ขยับก็ปวดจะตายอยู่แล้ว
เอาวะ! เพื่อศักศรีดิ์
ยูริยืนดูเจสสิก้าที่ค่อยๆขยับขาอย่างยากลำบาก เธอพยายามกลั้นความเจ็บปวดไม่แสดงออกทางสีหน้าอย่างเต็มที่ ถึงจะอย่างนั้นขาที่สั่นก็ฟ้องว่าไม่ไหว
ยูรินั้นก็ได้แต่ ยืนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ (ก็ท้าไปแล้ว จะเข้าไปช่วยก็กะไรอยู่)
โอ๊ย เจ็บเป็นบ้าเลย
เจสสิก้ายังคงพยายามต่อไป เธอค่อยๆลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่สั่นเทา ถึงจะน้ำตาแทบเล็ดแต่เธอก็กัดฟันกลั้นความเจ็บปวดแล้วเริ่มก้าวเท้า
ซ้าย...
ขวา...
ทรมานจัง
ซ้าย...
ยูริรับรู้ถึงความเจ็บปวดทางสีหน้าที่เก็บไว้ไม่มิด
แต่ก็ได้แต่พูดคำว่า 'พอแล้ว' ในใจ
ขวา...
"โอ๊ย!" ยูริรีบวิ่งมาประคองเจสสิก้าไว้ก่อนจะล้มลงกับพื้น สายตาของเธอฉายแววห่วงใยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"ไม่ไหวแล้วยังจะปากดีอีก" ถึงกระนั้นก็แสดงออกไม่เป็นอยู่ดี
น่าอายชะมัด
"แล้วใครใช้ให้มารับล่ะ แน่จริงก็ปล่อยให้ชั้นเดินไปให้ถึงเธอเองสิ"
"..."
"ปล่อยชั้น"
อะไรกันเนี่ย คนอุตส่าห์ช่วย
เออ แล้วทำไมชั้นต้องช่วยวะ?
ในขณะที่กำลังคิดสับสนกับตัวเองอยู่ยูริก็เผลอจ้องมองหน้าเจสสิก้าโดยไม่รู้ตัว
เธอยืนนิ่งพร้อมมองลึกลงไปในตาคู่สวย
= =' ทำอะไรของมัน
เจสสิก้าเป็นฝ่ายหลบสายตาก่อน
แก้มยูริแดงระเรื่อ
เธอแก้เขินโดยการอุ้มเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง
"อ้ายยยย"
"เงียบ!!"
"..."เผด็จการโคตรอะ T^T
ถึงใจจะนึกด่า แต่ความอบอุ่นจากร่างคนอุ้มก็ทำให้เจสสิก้ารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกดีจนเธอเกือบลืมไปแล้วว่าเป้าหมายยูริอยู่ที่อ่างน้ำ"
และพอรู้ตัวอีกที ยูริก็วางร่างของเธอบนของอ่างซะแล้ว
"เธอจะทำอะไร?"
T^T รู้สึกอย่างกับตะคริวกินทั้งตัว แล้วนี่ชั้นจะหนียังไงละเนี่ยยยย
ใจเจสสิก้าเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำ ยูริหันหน้าไปทางอื่น
นี่ชั้นกำลังจะทำอะไรเนี่ย จะอาบน้ำให้ยัยนี่จริงๆน่ะหรอ
เธอหันกลับไปมองเจสสิก้าที่นอนขดอยู่เหมือนหนอนที่ขอบอ่าง เจสกระพริบตาปริบๆรอฟังคำตอบ
ยูริรีบหันหน้าหนีอีกพร้อมใจที่เต้นตึกตักกว่าเดิม
โอ๊ย จะเอาไงดีเนี่ย ปล่อยทิ้งไว้ตรงนี้ดีมั้ยวะ
"ปล่อยชั้นออกไปเดี๋ยวนี้นะ! แค่กๆ"
ยูริรีบเดินเข้าไปหา
"อย่านะ" แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเจสไม่มีแม้ปัญญาจะลุก
โถ่เอ๊ย แล้วจะรีบไปหาทำไมวะ
ด้วยกลัวจะเสียหน้า เธอจึงเดินอาดๆเข้าไปหาทั้งๆที่ขาตัวเองก็เริ่มสั่น
เจสสิก้ามองยูริที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆอย่างหวาดผวา
"หยุดนะ ถ้าเธอเข้ามาอีกก้าวเดียว..."
"อีกก้าวเดียวแล้วจะทำไม" ยูริเดินมาหยุดอยู่เหนือร่างของเจสสิก้า
เธอก้มลงมองด้วยสายตามีเลศนัย
เพิ่มด้วยยิ้มกรุ้มกริ่มที่ดูเหมือนจะทำให้เจสสิก้าหัวเสียมากขึ้นกับการที่ต้องนอนอยู่เฉยๆอย่างไม่อาจขัดขืนอะไรได้
เอาวะยูริ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว
ยูรินั่งลงที่ขอบสระ เธอค่อยๆพยุงเจสสิก้าขึ้นมานั่งในท่าพิงตัวเธอไว้ เจสสิก้ารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว แม้พยายามขัดขืนแต่ก็ต้องล้มเลิกเพราะความเจ็บปวดทั่วร่างกาย
"นี่-"
ยูริไม่รอช้า มือไม้เริ่มแกะผ้าเช็ดตัวที่ห่อเรือนร่างอรชรไว้อยู่
"อย่า-"
แกะไปใจก็เต้นไป ถึงจะอย่างนั้นยูริก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว เธอปล่อยให้การกระทำเป็นไปตามอารมณ์ปราถนาที่มีอยู่
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"
ยูริโยนเช็ดตัวทิ้งไป พอเหลือแต่บิกินนี่ เธอก็ต้องสูดหายเข้าลึกๆสามทีก่อนจะค่อยๆเปิดประตูด่านต่อไป
เจสสิก้ายิ่งขนลุกใหญ่ เธอเริ่มดิ้นแต่ก็ถูกแขนยาวของยูริโอบรัดไว้ไม่ให้ไปไหน
"ปล่อยนะ"
"ไม่"
ยูริเอาแก้มอุ่นๆมาแนบกับแก้มของเจสสิก้า
เจสสะดุ้งโหยง เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของยูริที่แก้ม มิหนำซ้ำยูริยังหันมาหอมแก้มเธออย่างง่ายดายอีกเธอจนตอนนี้เธอเกร็งไปทั้งตัว
"อยู่เฉยๆนะ"
ยูริกระซิบข้างหู จากนั้นก็ค่อยๆสอดมือเข้าไปด้านหลังของเจสสิก้าแล้วแกะสายบิกินนี่ออกอย่างเบามือ
เจสสิก้าได้แต่นั่งงง ตอนนี้เธอไม่เข้าใจความคิดของยูริเลยแม้แต่น้อย
นี่เธอกำลังแกล้ง หรือคิดอะไรกับชั้นจริงๆ
เนินอกของเจสสิก้าถูกเปิดเผยออกเมื่อยูริโยนผ้าส่วนบนออกไป
เนินอกขาวเนียนและเม็ดดอกบัวสีชมพูน่าสัมผัสนั้นทำให้ยูริไม่สามารถห้ามใจได้
เธอใช้มือทั้งสองข้างจับเอาไว้ ค่อยๆลูบไล้ไปเรื่อยๆอย่างสบายมือ
เจสสิก้าเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"หยุดนะ!"
ยูริโอบรัดตัวเธอไว้แน่น
แต่มือสองข้างก็ยังคงลูบไล้เนินอกอยู่ตลอดเวลา
"บอกให้หยุดไง!"
ยูริไม่สนใจและเริ่มใช้นิ้วหัวมือมือและนิ้วชี้จับยอดอกทั้งสองข้างแล้วบดขยี้เล่นอยากสนุกมือ
เจสสิก้าเริ่มหมดแรง "หยุดเถอะนะ"
ความรู้สึกเสียวซ่านตรงเนินอกของเจสสิก้าเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ยอดอกของเธอเริ่มแข็งตัวและกลายเป็นสีแดงระเรื่อ เธอพยายามกลั้นเสียงครางไว้เต็มที่ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเล็ดรอดออกมา
"อ่า..."
ยูริพรมจูบลงบนต้นคอของเจสสิก้า มือสองข้างก็เริ่มเปลี่ยนจุดจากหน้าอกลงไปข้างล่าง
เธอค่อยๆลูบไล้บริเวณหน้าท้องแบนราบ แล้วเลื่อนลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ
"อย่าแกล้งชั้นอีกเลยนะ" น้ำเสียงของเจสสิก้าเปลี่ยนมาเป็นอ้อนวอน
มือขวาของยูริไปหยุดตรงจุดอ่อนไหวเหนือทางเข้า
"ชั้นไม่ได้แกล้งเธอซะหน่อย"
มือซ้ายของเธอกระชากบิกินนี่ออก
นิ้วมือขวากดลงบนจุดนั้นแล้วเริ่มนวดคลึง เริ่มจากเบาๆ และค่อยๆเพื่อความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เจสสิก้ากัดฟันอย่างทรมาน เธอแทบไม่มีแรงจะขัดขืนอะไรเลย
"พอเถอะ... อะ อา..."
ยูริพอใจกับเสียงครางนั้น แต่ยังรู้สึกว่ามันไม่มากพอ
"ทนหน่อยนะ"
นิ้วยาวของควอนยูริค่อยๆเคลือบคลานมาถึงปากทางเข้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวาน เธอแตะมันเบาๆด้วยนิ้ว แล้วยกขึ้นมาชิม
"อืม..."
"บอกว่าหยุดได้แล้วไง ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"
เสียงของเจสสิก้าสั่นเครือ ความรู้สึกที่ถูกย่ำยีทำให้น้ำใสๆในตาเริ่มเอ่อล้น
ยูริก้มลงมองใบหน้าที่เริ่มเปรอะคราบน้ำตาของคนในอ้อมแขน
นี่ชั้นทำอะไรลงไป
กว่าจะรู้ตัวได้เจสสิก้าก็ร้องไห้จนน้ำตาไหลมาเป็นสายเสียแล้ว
"ฮือๆ คนบ้า คนใจร้าย"
อารมณ์ร้อนแรงเมื่อครู่ของยูริหายไปจนหมดสิ้น
"เออ..."
เธอปล่อยให้เจสสิก้านอนร้องไห้พิงไหล่เธออย่างไม่รู้จะทำตัวยังไงดี
"ฮือๆๆ ใจ ร้าย ที่ สุด" เจสสิก้าสะอึกสะอื้น คนบ้า ขโมยจูบแรกชั้นแล้วยังจะทำแบบนี้กับชั้นอีก
เวรแล้ว ทำไงดีเนี่ย
ยูริวางมือบนไหล่เปลือยปล่าวของเจสแล้วลูบปลอบเบาๆ
"หยุดร้อง"
แต่ก็ปลอบคนไม่เป็นอยู่ดี
"ก็จะร้องอะ ฮือๆ" สูดน้ำมูกแรงๆทีหนึ่ง
ยูริยิ่งทำตัวไม่ถูกเขาไปใหญ่ ชีวิตนี้เกิดมาไม่เค๊ยไม่เคยปลอบใครมาก่อน
ยิ่งเห็นคนที่ต้องมานอนร้องไห้เพราะตัวเองยิ่งทำให้ยูริเริ่มตกสู่สภาวะเครียด
"ชั้นสั่งให้เธอหยุดร้องเดี๋ยวนี้ จองซูยอน" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
"ฮือๆๆ T^T T^T T^T"
"โอ๊ยยย จะหยุดไม่หยุด ถ้าไม่หยุดชั้นไล่เธอออกแน่!" ยูริเริ่มสติแตก
"ชั้นก็จะลาออก- แค่กๆ แน่!!"
ยูริใจหายวาบ "เฮ๊ย ไม่ได้ๆ"
...เจสสิก้าขั้นเวลาร้องไห้เพื่อมางง
ส่วนยูริก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพูดออกไปแบบนั้น
ความเงียบที่เกิดจากเสียงร้องไห้ของเจสสิก้าหยุดลงทำให้ยูริรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก
แต่จู่ๆความเขินก็เข้ามาปะทะแทน
"จะอาบน้ำอยู่มั้ย" ถ้าเจสสิก้าหันหลังกลับมาก็คงจะได้รู้ว่าตอนนี้หน้ายูริแดงแปร๊ด
"เดี๋ยวก่อน ที่พูดว่าไม่ได้เมื่อกี้มันหมายความว่าไง?"
"อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ ชั้นถามว่าจะอาบน้ำอยู่มั้ย"
ใครกันแน่วะเปลี่ยนเรื่อง = =
"ไม่อาบ ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ" เพิ่งคิดได้คะว่าโป๊อยู่
"ไม่ได้ เธอต้องอาบน้ำก่อน"
"แล้วเมื่อกี้จะถามเพื่อ?"นั่นสิ แล้วจะเอาเหตุผลอะไรดีวะ
"ก็กลิ่นเธอเหม็นอย่างกับน้ำเน่า จะออกไปข้างนอกสภาพแบบนี้นะหรอ หัดคิดบ้างสิ" ได้ทีก็สอนเลย
"เธอเองก็กลิ่นเดียวกันแหละน่า"
ก็เพิ่งโดดลงไปช่วย
เออใช่
"งั้นชั้นก็จะอาบด้วย >.<"
"ไม่เอา! ชั้นไม่อาบน้ำกับเธอหรอก"
"อย่างกับว่าชั้นอยากอาบกับเธอมากนักงั้นแหละ แล้วที่พูดมานี่มีปัญญาอาบเองงั้นสิ"
"...ก็ไม่"
^^ "ฮ่าๆ ทีนี้ก็เลิกเถียงชั้นได้แล้ว"
"ชิ ถ้าชั้นสบายดีเมื่อไหร่ละก็เธอได้น่วมแน่" ขู่เอาไว้ก่อน ทำได้ไม่ได้ไว้ทีหลัง
ยูริหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ
จากที่เมื่อก่อนคำพูดนี้ควรจะทำให้เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ
ยูริค่อยๆอุ้มร่างเปลือยของเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง
เธอหันไปมองหน้าของเจสสิก้าตลอดเวลาเพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องสนใจจุดอื่นมากนัก
เจสสิก้าเพิ่งสังเกตุว่าหน้ายูริแดงอยู่ตลอดเวลา
ยัยนี่เขินเป็นด้วยหรอ
ยูริเดินเข้าไปในอ่างอาบน้ำที่เปิดน้ำอุ่นไว้จนเต็ม เธอก้มตัวลงแล้ววางเจสสิก้าลงอย่างเบามือ
จากนั้นก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น เจสสิก้าเบือนหน้าไปทางอื่น ทั้งๆที่รู้ดีว่าเดียวก็ได้เห็นหมดอยู่ดี
"ไปเอาผ้าถุงมาใส่ปะ"
"อะไรคือผ้าถุง?" ยูริเริ่มยกขาเรียวยาวขึ้นเพื่อถอดกางเกงใน
"ช่างเหอะ" เจสหน้าแดง เธอแอบดูยูริเปลื้องผ้าด้วยหางตาอยู่ตลอดเวลา ถึงกล้ามเนื้ออื่นจะเมื่อยแล้วแต่กล้ามเนื้อตาก็ยังทำงานได้ดี ^.^เมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยูริก็นั่งลงข้างๆเจสสิก้า
เจสพยายามขยัยตัวถอยออกมา
ยูริกวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าตัวเองที่ทั้งแดงทั้งร้อน
ส่วนเจสสิก้าก็ยังคง(ทำเป็น)หันหน้าไปทางอื่น ส่วนใจจริงก็แอบชื่นชมหุ่นสวยของยูริอยู่ลึกๆ
ปกติเห็นแต่งตัวซะรัดกุม ความจริงก็หุ่นดีเหมือนกันนี่นา
พอได้นั่งอยู่เฉยๆ ยูริก็นึกถึงสิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไปเมื่อครู่ แทบไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นความจริง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าใจมันเต้นตึกตักบอกไม่ถูก
ยูริแลมองคนข้างๆ
เจสสิก้าหันหน้าหนีทันที อึดอัดชะมัด
เอาไงต่อดี คิดสิๆยูริ
ยูริตัดสินใจเอื้อมมือไปหยิบสบู่ขึ้นมา และ...
ถูตัวของตัวเองไป
อะไรวะ
เจสบอกไม่ถูกว่ารู้สึกโล่งอกหรือว่าผิดหวังกับการกระทำนั้น แต่เธอก็ทำได้แค่นั่งเฉยๆ แอบมองยูริอาบน้ำไปเรื่อยๆ
...
...
...
"อะแฮ่มๆ" ยูริค่อยๆหันไปมอง พอเห็นหน้าเจสสิก้าปุ๊บหน้าที่อุตส่าห์หายแดงแล้วก็กลับมาแดงใหม่
"อะไร"
"ทิ้งชั้นแช่น้ำไว้แบบนี้แล้วจะหายเหม็นรึไง"
ยูริยักไหล่ "แล้วจะให้ทำไง"
"..."ยูริกลับมาขัดถูตัวเองต่อไป
ส่วนเจสสิก้าก็อดมองอกสวยโค้งได้รูปน่าสัมผัสของยูริไม่ได้
แต่ตอนมองอยู่ก็ตรงกับจังหวะที่ยูริกันมาอีกทีพอดี
>.<// ทั้งคู่รีบหันหน้าไปทางอื่น
ชั้นแค่ใช้สายตา ที่เธอทำอะไรต่อมิอะไรกับชั้นตั้งเยอะ แค่นี้ทำไมต้องเขินด้วย
เจสสิก้าสะบัดหน้าด้วยความอารมณ์เสีย แต่ดูเหมือนเธอจะสะบัดแรงไปหน่อย ตัวของเธอที่นั่งอยู่เลยค่อยๆไหลลงไปตามความลื่นของอ่างน้ำ
"อะๆๆ ช่วยทีๆ"
ยูริหันกลับมา
"เฮ๊ย"
เธอรีบขยับไปประคองร่างบางไว้
และเนื้อก็กลับมาแนบเนื้ออีกครั้ง
มือของยูริที่เพิ่งรู้ตัวว่าไปตะครุบหน้าอกข้างซ้ายไว้พอดีรีบเลื่อนลงมาที่เอวก็ที่เจ้าของออกจะทันรู้ตัว
"ขอบใจ"
"ไม่เป็นไร"(อีกทีก็ได้)
เจสสิก้าเริ่มหงุดหงิดกับการใช้การไม่ได้ของกล้ามเนื้อร่างกาย
ส่วยยูริเองก็ไม่อยากยื้อเวลาอึดอัดไปมากกว่านี้
"อยู่นิ่งๆนะ ชั้นจะอาบน้ำให้เธอ"
"อย่างกับว่าชั้นขยับได้"
"เออ ลืมไป"
ทั้งคู่พยายามอดกลั้นความเขินเพื่อให้สถาณการณ์นี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ
ยูริหยิบสบู่ขึ้นมาถูแผ่นหลังเจสสิก้าเป็นที่แรก เธอพยายามใช้มือตัวเองสัมผัสแผ่นหลังให้น้อยที่สุด แต่ก็เป็นไปอย่างยากลำบาก
เจสสิก้านั่งตัวเกร็ง ยูริเริ่มไล่มาที่คอต้นคอ ยังเห็นรอยแดงเป็นจ้ำๆที่เธอเพิ่งฝากไว้เมื่อกี้
"เร็วหน่อยดิ" เจสเร่ง
"จะบ้าหรอ ยังไม่ถึงครึ่งตัวเลยด้วยซ้ำ"
จากคอก็ค่อยๆไล่ลงมายังหน้าอก ถึงตรงนี้ยูริก็ลืมที่จะใช้เพียงสบู่ไปซะสนิท เธอใช้มือเปล่าลูบคลำพร้อมถู่สบู่ให้อย่างเต็มใจ
แหม ไอ่เราก็นึกว่าจะเป็นคนดี พอถึงจุดแบบนี้แล้วใช้มือเลยนะ
แต่พอมือโดนยอดอกที่เพิ่งถูกกระทำชำเราก็ทำเอาเจสสิก้ารู้สึกแสบขึ้นมา
"โอ้ย"
ยูริชะโงกหน้าไปมองก็เห็นยอดอกของเจสที่เป็นสีแดงระเรื่อ
จากนั้นเธอก็พยายามเว้นจุดนั้นไว้
ไปที่หน้าท้อง...
แขนซ้าย
แขนขวา
ขาซ้าย
ขาขวา
นี่กำลังจงใจละเว้นบางจุดอยู่เปล่า?แต่จุดที่เว้นก็อาจจะเป็นจุดที่อยากสัมผัสมากที่สุด >.<เจสสิก้าก็พอจะนึกออกว่าเหลือจุดไหนบ้างที่ยังไม่ได้ถู
"พอแค่นี้ก็ได้"
ยูริอ้ำอึ้ง "เออ... ไม่ดีมั้ง ยังไม่สะอาดเลย"
"ไม่เป็นไร ชั้นกลับไปอาบต่อที่ห้องพักก็ได้" เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
"บอกว่ายังก็ยังสิ" ยูริเริ่มทำเสียงเข้ม
จากนั้นยูริก็ไม่มัวรอช้า เธอเริ่มถูสบู่ไปที่ก้นเนียนๆของเจสสิก้า
เจสหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กจี้
ยูริล่วงลึกไปที่ซอกนิดๆหน่อยๆให้เสียวซ่าน
"อ๊าย ยัยบ้า"
เจสสิก้ากำหมัด แต่ก็ลืมไปว่าต่อยไม่ได้
ยูริหัวเราะในลำคอ "บ้าจี้หรอเธออะ"
"ลองชั้นทำเธอดูมั้ยละ"
"..."ไม่น่าถาม
ความซุกซนของมือยูริยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น มันค่อยๆอ้อมไปอีกด้านอย่างช้าๆ
เจสสิก้าพยายามหนีบขาเต็มที่
"แล้วนี่จะถูกยังไงล่ะเนี่ย"
"ไม่ต้องถูตรงนี้"
"...ก็จะถูอะ จะอ้าดีๆหรือจะให้ช่วยอ้า"
เจสสิก้าหน้าแดง "ยัยบ้า!"
ด่าเสร็จก็ค่อยๆอ้าออก
ยูริยิ้มกรุ้มกริ่ม เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความเขินเมื่อกี้มันหายไปไหนหมด แต่ตอนนี้เธอก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากกว่าเดิม
มือซ้ายเริ่มมอบสัมผัสอ่อนนุ่มให้กับจุดอันแสนหวงแหนของเจสสิก้า เธอค่อยๆลูบมันเบาๆอย่างช้าๆ ทุกซอก...ทุกมุม... แต่พอถึงตรงทางเข้า ยูริก็ต้องใช้สติทั้งหมดที่มืออยู่เพื่อตัดใจแล้วพานิ้วผ่านจุดนั้นไป เธอกลับมาทำความสะอาดจุดสำคัญของเจสอีกหลายครั้ง
เจสสิก้านั้นต้องเกร็งตัวทุกครั้งที่มือของยูริโดนจุดนั้นจนต้องจิกเล็บลงบนแขนของยูริจนเลือดซิบ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัว คงจะเพลิดเพลินจนลืมความเจ็บไปซะสนิท
"นี่ พอได้แล้วมั้ง"
"อะ อืม"
ยูริเลิกถูตัวเจสสิก้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่
แต่ทีเมื่อกี้ก็อยากให้เสร็จเร็วๆ
ยูริลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มเจสสิก้าออกจากอ่างน้ำ เดินตรงไปยังฝักบัวที่อยู่ติดกับผนัง เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเปิดฝักบัวยังไงดีเพราะตอนนี้สองแขนก็อุ้มเจสสิก้าอยู่
"แขนเธอใช้ได้รึยังอะ"
"ก็พอจะได้แล้ว"
"งั้นช่วยเอามือโอบคอชั้นหน่อย คือชั้นต้องเอาแขนปล่อยเธอข้างหนึ่งจะได้เปิดฝักได้อะ" เจสสิก้าเห็นว่ามันจำเป็นเลยทำตามนั้น แต่พอทำแล้วก็ทำให้หน้าอกของทั้งสองแนบสนิทติดกัน
พอเปิดเสร็จยูริก็อุ้มเจสอยู่แบบนั้นแล้วปล่อยให้น้ำจากฝักบัวล้างฟองสบู่ออกจากตัว
ทั้งคู่หันมาสบตากันโดยมีไอน้ำที่ลอยอยู่รอบตัว
สวยจัง...
ยูริคิด
ทำไมแววตาเธอมันดูอบอุ่นแบบนี้...
เจสคิด
ผ่านไปประมาณ 5 วิกว่าจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกัน
พอสะอาดสะอ้านกันทั้งคู่แล้วยูริผู้แข็งแกร่งก็อุ้มเจสสิก้าไปที่ห้องแต่งตัว
"เธอคิดจะทำอะไรชั้นน่ะ?"
"ป้อนข้าวมั้ง"
ยูริเดินไปยังห้องอาบน้ำอย่างไม่ใส่ใจคนโดนอุ้มที่กำลังดิ้นพล่านๆ
ด้วยพลังอันมหาศาลของเทควันโดสายดำ ดิ้นแรงกว่านี้เธอก็อุ้มไหว
แต่กระดูกเดินได้อย่างเจสคงไม่สามารถแรงไปกว่านี้แล้วล่ะ
"ปล่อยชั้นน้าาา แค่กๆ"
ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดซะที ดิ้นไปไอไปยิ่งดูน่าอนาถใจยิ่งนัก
ทีเมื่อกี้ยังหมดสภาพอยู่เลย
"ขืนดิ้นอีกชั้นจะโยนเธอลงไปในสระ" ยูริขู่เสียงเข้ม
...หยุดก็ได้โว้ย
ถึงจะหยุดดิ้น แต่ยูริก็ไม่ได้บอกให้หยุดพูด
"ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ!"
ยูริแสยะยิ้ม
"ไม่"
=O= "บอกให้ปล่อยงายยยย" เริ่มหวาดผวาเมื่อประตูเลื่อนของห้างอาบน้ำสุดหรูถูกเปิดออก
เป็นห้องที่นักเรียนปกติจะไม่ได้ใช้ อ่างอาบน้ำวงกลมขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง
"โอเคๆ ชั้นอาบเองได้ ขอบใจ ทีนี้ก็วางลงแล้วออกไปได้แล้ว" ยูริยังคงไม่สนใจ เธอค่อยๆบรรจงวางร่างห่อผ้าเช็ดตัวลงบนเก้าอี้นุ่มๆแล้วเดินไปเปิดน้ำในอ่าง
ยัยนี่คิดจะทำอะไรชั้นเนี่ย
เจสสิก้ามองการกระทำของยูริอย่างไม่ไว้วางใจ
เธอตระได้ดีว่าตอนนี้ตัวเองมีแต่ร่างเกือบเปลือยที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวบางๆหุ้มอีกที
ร่างกายที่เมื่อยล้ากว่าเดิมจากฝืนดิ้นเอาตัวรอดทำให้เธอไม่มีแม้กำลังจะลุกขึ้นยืนแต่ก็ยัง...
"ออกไปได้แล้ว ชั้นจัดการตัวเองได้"
"หึๆ แน่ใจหรอ"
ยูริยืนกอดอกมองคนอวดดี แววตาฉายแววสนุกสนาน
"ก็แน่น่ะสิ" เจสสิก้าตอบอย่างมั่นใจ
"ไหนลองเดินมาหาชั้นซิ"
ก็อยากปากเก่งเองช่วยไม่ได้
เจสสิก้ากลืนน้ำลาย แต่เธอยังคงเฟกสีหน้ามั่นใจเต็มร้อย "ได้"
เอาไงดีวะ แค่ขยับก็ปวดจะตายอยู่แล้ว
เอาวะ! เพื่อศักศรีดิ์
ยูริยืนดูเจสสิก้าที่ค่อยๆขยับขาอย่างยากลำบาก เธอพยายามกลั้นความเจ็บปวดไม่แสดงออกทางสีหน้าอย่างเต็มที่ ถึงจะอย่างนั้นขาที่สั่นก็ฟ้องว่าไม่ไหว
ยูรินั้นก็ได้แต่ ยืนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ (ก็ท้าไปแล้ว จะเข้าไปช่วยก็กะไรอยู่)
โอ๊ย เจ็บเป็นบ้าเลย
เจสสิก้ายังคงพยายามต่อไป เธอค่อยๆลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่สั่นเทา ถึงจะน้ำตาแทบเล็ดแต่เธอก็กัดฟันกลั้นความเจ็บปวดแล้วเริ่มก้าวเท้า
ซ้าย...
ขวา...
ทรมานจัง
ซ้าย...
ยูริรับรู้ถึงความเจ็บปวดทางสีหน้าที่เก็บไว้ไม่มิด
แต่ก็ได้แต่พูดคำว่า 'พอแล้ว' ในใจ
ขวา...
"โอ๊ย!" ยูริรีบวิ่งมาประคองเจสสิก้าไว้ก่อนจะล้มลงกับพื้น สายตาของเธอฉายแววห่วงใยอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
"ไม่ไหวแล้วยังจะปากดีอีก" ถึงกระนั้นก็แสดงออกไม่เป็นอยู่ดี
น่าอายชะมัด
"แล้วใครใช้ให้มารับล่ะ แน่จริงก็ปล่อยให้ชั้นเดินไปให้ถึงเธอเองสิ"
"..."
"ปล่อยชั้น"
อะไรกันเนี่ย คนอุตส่าห์ช่วย
เออ แล้วทำไมชั้นต้องช่วยวะ?
ในขณะที่กำลังคิดสับสนกับตัวเองอยู่ยูริก็เผลอจ้องมองหน้าเจสสิก้าโดยไม่รู้ตัว
เธอยืนนิ่งพร้อมมองลึกลงไปในตาคู่สวย
= =' ทำอะไรของมัน
เจสสิก้าเป็นฝ่ายหลบสายตาก่อน
แก้มยูริแดงระเรื่อ
เธอแก้เขินโดยการอุ้มเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง
"อ้ายยยย"
"เงียบ!!"
"..."เผด็จการโคตรอะ T^T
ถึงใจจะนึกด่า แต่ความอบอุ่นจากร่างคนอุ้มก็ทำให้เจสสิก้ารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกดีจนเธอเกือบลืมไปแล้วว่าเป้าหมายยูริอยู่ที่อ่างน้ำ"
และพอรู้ตัวอีกที ยูริก็วางร่างของเธอบนของอ่างซะแล้ว
"เธอจะทำอะไร?"
T^T รู้สึกอย่างกับตะคริวกินทั้งตัว แล้วนี่ชั้นจะหนียังไงละเนี่ยยยย
ใจเจสสิก้าเริ่มเต้นไม่เป็นส่ำ ยูริหันหน้าไปทางอื่น
นี่ชั้นกำลังจะทำอะไรเนี่ย จะอาบน้ำให้ยัยนี่จริงๆน่ะหรอ
เธอหันกลับไปมองเจสสิก้าที่นอนขดอยู่เหมือนหนอนที่ขอบอ่าง เจสกระพริบตาปริบๆรอฟังคำตอบ
ยูริรีบหันหน้าหนีอีกพร้อมใจที่เต้นตึกตักกว่าเดิม
โอ๊ย จะเอาไงดีเนี่ย ปล่อยทิ้งไว้ตรงนี้ดีมั้ยวะ
"ปล่อยชั้นออกไปเดี๋ยวนี้นะ! แค่กๆ"
ยูริรีบเดินเข้าไปหา
"อย่านะ" แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเจสไม่มีแม้ปัญญาจะลุก
โถ่เอ๊ย แล้วจะรีบไปหาทำไมวะ
ด้วยกลัวจะเสียหน้า เธอจึงเดินอาดๆเข้าไปหาทั้งๆที่ขาตัวเองก็เริ่มสั่น
เจสสิก้ามองยูริที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆอย่างหวาดผวา
"หยุดนะ ถ้าเธอเข้ามาอีกก้าวเดียว..."
"อีกก้าวเดียวแล้วจะทำไม" ยูริเดินมาหยุดอยู่เหนือร่างของเจสสิก้า
เธอก้มลงมองด้วยสายตามีเลศนัย
เพิ่มด้วยยิ้มกรุ้มกริ่มที่ดูเหมือนจะทำให้เจสสิก้าหัวเสียมากขึ้นกับการที่ต้องนอนอยู่เฉยๆอย่างไม่อาจขัดขืนอะไรได้
เอาวะยูริ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว
ยูรินั่งลงที่ขอบสระ เธอค่อยๆพยุงเจสสิก้าขึ้นมานั่งในท่าพิงตัวเธอไว้ เจสสิก้ารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว แม้พยายามขัดขืนแต่ก็ต้องล้มเลิกเพราะความเจ็บปวดทั่วร่างกาย
"นี่-"
ยูริไม่รอช้า มือไม้เริ่มแกะผ้าเช็ดตัวที่ห่อเรือนร่างอรชรไว้อยู่
"อย่า-"
แกะไปใจก็เต้นไป ถึงจะอย่างนั้นยูริก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว เธอปล่อยให้การกระทำเป็นไปตามอารมณ์ปราถนาที่มีอยู่
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"
ยูริโยนเช็ดตัวทิ้งไป พอเหลือแต่บิกินนี่ เธอก็ต้องสูดหายเข้าลึกๆสามทีก่อนจะค่อยๆเปิดประตูด่านต่อไป
เจสสิก้ายิ่งขนลุกใหญ่ เธอเริ่มดิ้นแต่ก็ถูกแขนยาวของยูริโอบรัดไว้ไม่ให้ไปไหน
"ปล่อยนะ"
"ไม่"
ยูริเอาแก้มอุ่นๆมาแนบกับแก้มของเจสสิก้า
เจสสะดุ้งโหยง เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของยูริที่แก้ม มิหนำซ้ำยูริยังหันมาหอมแก้มเธออย่างง่ายดายอีกเธอจนตอนนี้เธอเกร็งไปทั้งตัว
"อยู่เฉยๆนะ"
ยูริกระซิบข้างหู จากนั้นก็ค่อยๆสอดมือเข้าไปด้านหลังของเจสสิก้าแล้วแกะสายบิกินนี่ออกอย่างเบามือ
เจสสิก้าได้แต่นั่งงง ตอนนี้เธอไม่เข้าใจความคิดของยูริเลยแม้แต่น้อย
นี่เธอกำลังแกล้ง หรือคิดอะไรกับชั้นจริงๆ
เนินอกของเจสสิก้าถูกเปิดเผยออกเมื่อยูริโยนผ้าส่วนบนออกไป
เนินอกขาวเนียนและเม็ดดอกบัวสีชมพูน่าสัมผัสนั้นทำให้ยูริไม่สามารถห้ามใจได้
เธอใช้มือทั้งสองข้างจับเอาไว้ ค่อยๆลูบไล้ไปเรื่อยๆอย่างสบายมือ
เจสสิก้าเริ่มดิ้นอีกครั้ง
"หยุดนะ!"
ยูริโอบรัดตัวเธอไว้แน่น
แต่มือสองข้างก็ยังคงลูบไล้เนินอกอยู่ตลอดเวลา
"บอกให้หยุดไง!"
ยูริไม่สนใจและเริ่มใช้นิ้วหัวมือมือและนิ้วชี้จับยอดอกทั้งสองข้างแล้วบดขยี้เล่นอยากสนุกมือ
เจสสิก้าเริ่มหมดแรง "หยุดเถอะนะ"
ความรู้สึกเสียวซ่านตรงเนินอกของเจสสิก้าเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ยอดอกของเธอเริ่มแข็งตัวและกลายเป็นสีแดงระเรื่อ เธอพยายามกลั้นเสียงครางไว้เต็มที่ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเล็ดรอดออกมา
"อ่า..."
ยูริพรมจูบลงบนต้นคอของเจสสิก้า มือสองข้างก็เริ่มเปลี่ยนจุดจากหน้าอกลงไปข้างล่าง
เธอค่อยๆลูบไล้บริเวณหน้าท้องแบนราบ แล้วเลื่อนลงไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ
"อย่าแกล้งชั้นอีกเลยนะ" น้ำเสียงของเจสสิก้าเปลี่ยนมาเป็นอ้อนวอน
มือขวาของยูริไปหยุดตรงจุดอ่อนไหวเหนือทางเข้า
"ชั้นไม่ได้แกล้งเธอซะหน่อย"
มือซ้ายของเธอกระชากบิกินนี่ออก
นิ้วมือขวากดลงบนจุดนั้นแล้วเริ่มนวดคลึง เริ่มจากเบาๆ และค่อยๆเพื่อความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เจสสิก้ากัดฟันอย่างทรมาน เธอแทบไม่มีแรงจะขัดขืนอะไรเลย
"พอเถอะ... อะ อา..."
ยูริพอใจกับเสียงครางนั้น แต่ยังรู้สึกว่ามันไม่มากพอ
"ทนหน่อยนะ"
นิ้วยาวของควอนยูริค่อยๆเคลือบคลานมาถึงปากทางเข้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวาน เธอแตะมันเบาๆด้วยนิ้ว แล้วยกขึ้นมาชิม
"อืม..."
"บอกว่าหยุดได้แล้วไง ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"
เสียงของเจสสิก้าสั่นเครือ ความรู้สึกที่ถูกย่ำยีทำให้น้ำใสๆในตาเริ่มเอ่อล้น
ยูริก้มลงมองใบหน้าที่เริ่มเปรอะคราบน้ำตาของคนในอ้อมแขน
นี่ชั้นทำอะไรลงไป
กว่าจะรู้ตัวได้เจสสิก้าก็ร้องไห้จนน้ำตาไหลมาเป็นสายเสียแล้ว
"ฮือๆ คนบ้า คนใจร้าย"
อารมณ์ร้อนแรงเมื่อครู่ของยูริหายไปจนหมดสิ้น
"เออ..."
เธอปล่อยให้เจสสิก้านอนร้องไห้พิงไหล่เธออย่างไม่รู้จะทำตัวยังไงดี
"ฮือๆๆ ใจ ร้าย ที่ สุด" เจสสิก้าสะอึกสะอื้น คนบ้า ขโมยจูบแรกชั้นแล้วยังจะทำแบบนี้กับชั้นอีก
เวรแล้ว ทำไงดีเนี่ย
ยูริวางมือบนไหล่เปลือยปล่าวของเจสแล้วลูบปลอบเบาๆ
"หยุดร้อง"
แต่ก็ปลอบคนไม่เป็นอยู่ดี
"ก็จะร้องอะ ฮือๆ" สูดน้ำมูกแรงๆทีหนึ่ง
ยูริยิ่งทำตัวไม่ถูกเขาไปใหญ่ ชีวิตนี้เกิดมาไม่เค๊ยไม่เคยปลอบใครมาก่อน
ยิ่งเห็นคนที่ต้องมานอนร้องไห้เพราะตัวเองยิ่งทำให้ยูริเริ่มตกสู่สภาวะเครียด
"ชั้นสั่งให้เธอหยุดร้องเดี๋ยวนี้ จองซูยอน" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
"ฮือๆๆ T^T T^T T^T"
"โอ๊ยยย จะหยุดไม่หยุด ถ้าไม่หยุดชั้นไล่เธอออกแน่!" ยูริเริ่มสติแตก
"ชั้นก็จะลาออก- แค่กๆ แน่!!"
ยูริใจหายวาบ "เฮ๊ย ไม่ได้ๆ"
...เจสสิก้าขั้นเวลาร้องไห้เพื่อมางง
ส่วนยูริก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพูดออกไปแบบนั้น
ความเงียบที่เกิดจากเสียงร้องไห้ของเจสสิก้าหยุดลงทำให้ยูริรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก
แต่จู่ๆความเขินก็เข้ามาปะทะแทน
"จะอาบน้ำอยู่มั้ย" ถ้าเจสสิก้าหันหลังกลับมาก็คงจะได้รู้ว่าตอนนี้หน้ายูริแดงแปร๊ด
"เดี๋ยวก่อน ที่พูดว่าไม่ได้เมื่อกี้มันหมายความว่าไง?"
"อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ ชั้นถามว่าจะอาบน้ำอยู่มั้ย"
ใครกันแน่วะเปลี่ยนเรื่อง = =
"ไม่อาบ ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ" เพิ่งคิดได้คะว่าโป๊อยู่
"ไม่ได้ เธอต้องอาบน้ำก่อน"
"แล้วเมื่อกี้จะถามเพื่อ?"นั่นสิ แล้วจะเอาเหตุผลอะไรดีวะ
"ก็กลิ่นเธอเหม็นอย่างกับน้ำเน่า จะออกไปข้างนอกสภาพแบบนี้นะหรอ หัดคิดบ้างสิ" ได้ทีก็สอนเลย
"เธอเองก็กลิ่นเดียวกันแหละน่า"
ก็เพิ่งโดดลงไปช่วย
เออใช่
"งั้นชั้นก็จะอาบด้วย >.<"
"ไม่เอา! ชั้นไม่อาบน้ำกับเธอหรอก"
"อย่างกับว่าชั้นอยากอาบกับเธอมากนักงั้นแหละ แล้วที่พูดมานี่มีปัญญาอาบเองงั้นสิ"
"...ก็ไม่"
^^ "ฮ่าๆ ทีนี้ก็เลิกเถียงชั้นได้แล้ว"
"ชิ ถ้าชั้นสบายดีเมื่อไหร่ละก็เธอได้น่วมแน่" ขู่เอาไว้ก่อน ทำได้ไม่ได้ไว้ทีหลัง
ยูริหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ
จากที่เมื่อก่อนคำพูดนี้ควรจะทำให้เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ
ยูริค่อยๆอุ้มร่างเปลือยของเจสสิก้าขึ้นอีกครั้ง
เธอหันไปมองหน้าของเจสสิก้าตลอดเวลาเพื่อที่ว่าจะได้ไม่ต้องสนใจจุดอื่นมากนัก
เจสสิก้าเพิ่งสังเกตุว่าหน้ายูริแดงอยู่ตลอดเวลา
ยัยนี่เขินเป็นด้วยหรอ
ยูริเดินเข้าไปในอ่างอาบน้ำที่เปิดน้ำอุ่นไว้จนเต็ม เธอก้มตัวลงแล้ววางเจสสิก้าลงอย่างเบามือ
จากนั้นก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น เจสสิก้าเบือนหน้าไปทางอื่น ทั้งๆที่รู้ดีว่าเดียวก็ได้เห็นหมดอยู่ดี
"ไปเอาผ้าถุงมาใส่ปะ"
"อะไรคือผ้าถุง?" ยูริเริ่มยกขาเรียวยาวขึ้นเพื่อถอดกางเกงใน
"ช่างเหอะ" เจสหน้าแดง เธอแอบดูยูริเปลื้องผ้าด้วยหางตาอยู่ตลอดเวลา ถึงกล้ามเนื้ออื่นจะเมื่อยแล้วแต่กล้ามเนื้อตาก็ยังทำงานได้ดี ^.^เมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยูริก็นั่งลงข้างๆเจสสิก้า
เจสพยายามขยัยตัวถอยออกมา
ยูริกวักน้ำขึ้นมาล้างหน้าตัวเองที่ทั้งแดงทั้งร้อน
ส่วนเจสสิก้าก็ยังคง(ทำเป็น)หันหน้าไปทางอื่น ส่วนใจจริงก็แอบชื่นชมหุ่นสวยของยูริอยู่ลึกๆ
ปกติเห็นแต่งตัวซะรัดกุม ความจริงก็หุ่นดีเหมือนกันนี่นา
พอได้นั่งอยู่เฉยๆ ยูริก็นึกถึงสิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไปเมื่อครู่ แทบไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นความจริง
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง รู้แต่ว่าใจมันเต้นตึกตักบอกไม่ถูก
ยูริแลมองคนข้างๆ
เจสสิก้าหันหน้าหนีทันที อึดอัดชะมัด
เอาไงต่อดี คิดสิๆยูริ
ยูริตัดสินใจเอื้อมมือไปหยิบสบู่ขึ้นมา และ...
ถูตัวของตัวเองไป
อะไรวะ
เจสบอกไม่ถูกว่ารู้สึกโล่งอกหรือว่าผิดหวังกับการกระทำนั้น แต่เธอก็ทำได้แค่นั่งเฉยๆ แอบมองยูริอาบน้ำไปเรื่อยๆ
...
...
...
"อะแฮ่มๆ" ยูริค่อยๆหันไปมอง พอเห็นหน้าเจสสิก้าปุ๊บหน้าที่อุตส่าห์หายแดงแล้วก็กลับมาแดงใหม่
"อะไร"
"ทิ้งชั้นแช่น้ำไว้แบบนี้แล้วจะหายเหม็นรึไง"
ยูริยักไหล่ "แล้วจะให้ทำไง"
"..."ยูริกลับมาขัดถูตัวเองต่อไป
ส่วนเจสสิก้าก็อดมองอกสวยโค้งได้รูปน่าสัมผัสของยูริไม่ได้
แต่ตอนมองอยู่ก็ตรงกับจังหวะที่ยูริกันมาอีกทีพอดี
>.<// ทั้งคู่รีบหันหน้าไปทางอื่น
ชั้นแค่ใช้สายตา ที่เธอทำอะไรต่อมิอะไรกับชั้นตั้งเยอะ แค่นี้ทำไมต้องเขินด้วย
เจสสิก้าสะบัดหน้าด้วยความอารมณ์เสีย แต่ดูเหมือนเธอจะสะบัดแรงไปหน่อย ตัวของเธอที่นั่งอยู่เลยค่อยๆไหลลงไปตามความลื่นของอ่างน้ำ
"อะๆๆ ช่วยทีๆ"
ยูริหันกลับมา
"เฮ๊ย"
เธอรีบขยับไปประคองร่างบางไว้
และเนื้อก็กลับมาแนบเนื้ออีกครั้ง
มือของยูริที่เพิ่งรู้ตัวว่าไปตะครุบหน้าอกข้างซ้ายไว้พอดีรีบเลื่อนลงมาที่เอวก็ที่เจ้าของออกจะทันรู้ตัว
"ขอบใจ"
"ไม่เป็นไร"(อีกทีก็ได้)
เจสสิก้าเริ่มหงุดหงิดกับการใช้การไม่ได้ของกล้ามเนื้อร่างกาย
ส่วยยูริเองก็ไม่อยากยื้อเวลาอึดอัดไปมากกว่านี้
"อยู่นิ่งๆนะ ชั้นจะอาบน้ำให้เธอ"
"อย่างกับว่าชั้นขยับได้"
"เออ ลืมไป"
ทั้งคู่พยายามอดกลั้นความเขินเพื่อให้สถาณการณ์นี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ
ยูริหยิบสบู่ขึ้นมาถูแผ่นหลังเจสสิก้าเป็นที่แรก เธอพยายามใช้มือตัวเองสัมผัสแผ่นหลังให้น้อยที่สุด แต่ก็เป็นไปอย่างยากลำบาก
เจสสิก้านั่งตัวเกร็ง ยูริเริ่มไล่มาที่คอต้นคอ ยังเห็นรอยแดงเป็นจ้ำๆที่เธอเพิ่งฝากไว้เมื่อกี้
"เร็วหน่อยดิ" เจสเร่ง
"จะบ้าหรอ ยังไม่ถึงครึ่งตัวเลยด้วยซ้ำ"
จากคอก็ค่อยๆไล่ลงมายังหน้าอก ถึงตรงนี้ยูริก็ลืมที่จะใช้เพียงสบู่ไปซะสนิท เธอใช้มือเปล่าลูบคลำพร้อมถู่สบู่ให้อย่างเต็มใจ
แหม ไอ่เราก็นึกว่าจะเป็นคนดี พอถึงจุดแบบนี้แล้วใช้มือเลยนะ
แต่พอมือโดนยอดอกที่เพิ่งถูกกระทำชำเราก็ทำเอาเจสสิก้ารู้สึกแสบขึ้นมา
"โอ้ย"
ยูริชะโงกหน้าไปมองก็เห็นยอดอกของเจสที่เป็นสีแดงระเรื่อ
จากนั้นเธอก็พยายามเว้นจุดนั้นไว้
ไปที่หน้าท้อง...
แขนซ้าย
แขนขวา
ขาซ้าย
ขาขวา
นี่กำลังจงใจละเว้นบางจุดอยู่เปล่า?แต่จุดที่เว้นก็อาจจะเป็นจุดที่อยากสัมผัสมากที่สุด >.<เจสสิก้าก็พอจะนึกออกว่าเหลือจุดไหนบ้างที่ยังไม่ได้ถู
"พอแค่นี้ก็ได้"
ยูริอ้ำอึ้ง "เออ... ไม่ดีมั้ง ยังไม่สะอาดเลย"
"ไม่เป็นไร ชั้นกลับไปอาบต่อที่ห้องพักก็ได้" เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
"บอกว่ายังก็ยังสิ" ยูริเริ่มทำเสียงเข้ม
จากนั้นยูริก็ไม่มัวรอช้า เธอเริ่มถูสบู่ไปที่ก้นเนียนๆของเจสสิก้า
เจสหัวเราะคิกคักด้วยความจั๊กจี้
ยูริล่วงลึกไปที่ซอกนิดๆหน่อยๆให้เสียวซ่าน
"อ๊าย ยัยบ้า"
เจสสิก้ากำหมัด แต่ก็ลืมไปว่าต่อยไม่ได้
ยูริหัวเราะในลำคอ "บ้าจี้หรอเธออะ"
"ลองชั้นทำเธอดูมั้ยละ"
"..."ไม่น่าถาม
ความซุกซนของมือยูริยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น มันค่อยๆอ้อมไปอีกด้านอย่างช้าๆ
เจสสิก้าพยายามหนีบขาเต็มที่
"แล้วนี่จะถูกยังไงล่ะเนี่ย"
"ไม่ต้องถูตรงนี้"
"...ก็จะถูอะ จะอ้าดีๆหรือจะให้ช่วยอ้า"
เจสสิก้าหน้าแดง "ยัยบ้า!"
ด่าเสร็จก็ค่อยๆอ้าออก
ยูริยิ้มกรุ้มกริ่ม เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความเขินเมื่อกี้มันหายไปไหนหมด แต่ตอนนี้เธอก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้มากกว่าเดิม
มือซ้ายเริ่มมอบสัมผัสอ่อนนุ่มให้กับจุดอันแสนหวงแหนของเจสสิก้า เธอค่อยๆลูบมันเบาๆอย่างช้าๆ ทุกซอก...ทุกมุม... แต่พอถึงตรงทางเข้า ยูริก็ต้องใช้สติทั้งหมดที่มืออยู่เพื่อตัดใจแล้วพานิ้วผ่านจุดนั้นไป เธอกลับมาทำความสะอาดจุดสำคัญของเจสอีกหลายครั้ง
เจสสิก้านั้นต้องเกร็งตัวทุกครั้งที่มือของยูริโดนจุดนั้นจนต้องจิกเล็บลงบนแขนของยูริจนเลือดซิบ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ตัว คงจะเพลิดเพลินจนลืมความเจ็บไปซะสนิท
"นี่ พอได้แล้วมั้ง"
"อะ อืม"
ยูริเลิกถูตัวเจสสิก้าอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่
แต่ทีเมื่อกี้ก็อยากให้เสร็จเร็วๆ
ยูริลุกขึ้นยืนแล้วอุ้มเจสสิก้าออกจากอ่างน้ำ เดินตรงไปยังฝักบัวที่อยู่ติดกับผนัง เธอกำลังใช้ความคิดอยู่ว่าจะเปิดฝักบัวยังไงดีเพราะตอนนี้สองแขนก็อุ้มเจสสิก้าอยู่
"แขนเธอใช้ได้รึยังอะ"
"ก็พอจะได้แล้ว"
"งั้นช่วยเอามือโอบคอชั้นหน่อย คือชั้นต้องเอาแขนปล่อยเธอข้างหนึ่งจะได้เปิดฝักได้อะ" เจสสิก้าเห็นว่ามันจำเป็นเลยทำตามนั้น แต่พอทำแล้วก็ทำให้หน้าอกของทั้งสองแนบสนิทติดกัน
พอเปิดเสร็จยูริก็อุ้มเจสอยู่แบบนั้นแล้วปล่อยให้น้ำจากฝักบัวล้างฟองสบู่ออกจากตัว
ทั้งคู่หันมาสบตากันโดยมีไอน้ำที่ลอยอยู่รอบตัว
สวยจัง...
ยูริคิด
ทำไมแววตาเธอมันดูอบอุ่นแบบนี้...
เจสคิด
ผ่านไปประมาณ 5 วิกว่าจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกัน
พอสะอาดสะอ้านกันทั้งคู่แล้วยูริผู้แข็งแกร่งก็อุ้มเจสสิก้าไปที่ห้องแต่งตัว
